Highlights van een roadtrip door Marokko
Reismeisje 05 september 2018
Het is weer tijd voor gastblog! Dit keer van Charlotte, die samen met haar vriend de wereld over reist. Recent maakte ze een te gekke roadtrip door Marokko en daar vertelt ze je vandaag alles over. Veel leesplezier!
Geschreven door Charlotte - Hi, mijn naam is Charlotte. Samen met mijn vriend Ries ben ik net terug van onze eerste wereldreis. Sindsdien hebben we gelukkig nog een aantal mooie reizen gemaakt, waaronder een roadtrip door Marokko. Tijdens onze wereldreis zijn we begonnen met het bijhouden van een reisblogs voor familie en vrienden, maar dit groeide als snel uit tot iets groters. Het schrijven en fotograferen vinden we zo ontzettend leuk, dat we besloten om na onze reis door te gaan met deze blog. Wil je meer van ons lezen? Onze ervaringen kun je vinden op onze blog Charlotte Plans a Trip of je kunt ons volgen via Instagram.
Roadtrip door Marokko. De thermometer in de auto geeft aan dat het buiten 45 graden is. Voor ons, zien we de lucht trillen boven het gloeiend hete asfalt. Er is al ruim twee uur geen enkele tegenligger voorbij gekomen. Om ons heen zien we rode rotsen en heel veel zand, daarachter in de verte steken grillige bergtoppen boven het landschap uit. Zo stel ik me voor dat Mars is. Het is prachtig en soms angstaanjagend tegelijk! Welkom in Marokko. In juni, de warmste maand van het jaar, maakte ik samen met mijn vriend een roadtrip van anderhalve week door het zuiden van Marokko. Veel te kort natuurlijk want wat is dát land mooi! We reden van de koele westkust, dwars het land door, naar het oostelijkste grens met Algarije en vervolgens dwars omhoog door het Atlas gebergte naar Marrakech. Marokko is een groot land, en de afstanden waren dan ook flink. Helemaal niet erg, het rijden op zichzelf was al een belevenis. Hierbij mijn highlights van een roadtrip door Marokko.
Leukste, níet toeristische stadje: Taroudant. Eigenlijk was dit voor mij geen highlight maar veel meer een lowlight. Zo slap als een vaatdoek lag ik in de auto. Het was onze eerste rij-dag en ik had de avond ervoor voedselvergiftiging opgelopen. We waren twee uur daarvoor vertrokken uit Taghazout, en nu begon mijn vriend behoorlijk trek te krijgen. Dus reden we de stad Taroudant in, in de hoop daar iets te eten te vinden. Kronkelend door de kleine straatjes, zagen we een prachtige stad die langzaam begon te ontwaken. Langs mooie zandkleurige gebouwen, pleinen met mosaic en markten vol vers fruit en noten. Er was geen toerist te bekennen. Mijn vriend at een geweldig ontbijt in een cafeetje met alleen maar lokale Marokkanen om zich heen. Een half uur later reden we met tegenzin weg uit dit mooie plekje, wij moesten helaas door.
Heb jij meer tijd, neem dan absoluut de tijd voor deze prachtige stad. Blijf een nacht slapen en slenter door de kleien straatjes, drink een kopje muntthee bij een lokaal cafe en koop Argan olie. Die schijnt hier het allerbeste te zijn van heel Marokko.
Spannendste moment: Tizi n’ Tichka pass in het Atlasgebergte. Drie uur lang reden we door het Atlasgebergte: een prachtige weg, maar vooral ook gruwelijk spannend. Je rijdt via de N9 over de Tizi n’ Tichka pass, wat vertaald betekent ‘de moeilijke weg’. En tja, dat moeilijk is een flink understatement: dit is een van de gevaarlijkste wegen van de wereld. Op de honderden haarspeldbochten en langs de tientallen kliffen vallen vele doden. In 2011, zelfs 4000! Ondanks de momenten van doodsangst, is het een van de mooiste routes die ik ooit gereden heb. De pass ligt 2300 meter boven zeespiegel, en de uitzichten die je bij elke bocht hebt, zijn fenomenaal! Valleien met schapen, diepe kliffen met rivieren, mooie bossen en piepkleine dorpjes, alles komt voorbij. Wil je van Marrakech richting Ourzazate, dan is dit de weg die je zult nemen. Of ik hem zou aanraden… tja dat weet ik niet… je moet wel stalen zenuwen hebben en echt goed kunnen rijden.
Lekkerste eten: Eten langs de kant van de weg. Langs diezelfde spannende weg door het Atlasgebergte, aten we de lekkerste maaltijd van heel Marokko: in een wegrestaurant. Ja, echt waar! Ik houd ontzettend van de Marokkaanse keuken, van de kruiden, de sappige groente en de tajine en couscous. Maar ik had echt nul verwachtingen van het kleine wegrestaurant waar we een pauze wilden houden. We bestelden iets simpels: een Tajine met groenten, couscous en frietjes. Om ons heen werd allerlei toeristen prullaria verkocht en vanuit de keuken keek de kok de WK wedstrijd Engeland - Panama. Toen we aankwamen lopen, was er net een groep van dertig Duitse dames van middelbare leeftijd vertrokken, overduidelijk een groepsreis. Ik keek wat rond bij de kleine stalletjes terwijl mijn vriend aandachtig de wedstrijd bekeek.Tien minuten later kwam het eten op tafel. Het was ver-ruk-ke-lijk!! Perfect gegaarde groente en gedroogd fruit in de Tajine, knapperige frietjes en een geweldige couscous! Tot en met het laatste frietje, aten we alles op, en zaten gelukzalig nog even van de wedstrijd te genieten. Toen was het weer tijd om te gaan. En nu natuurlijk de grote vraag.. waar was dit restaurant? We hebben geen idee … dat blijft dus voor altijd een verborgen parel, waar voornamelijk bussen met groepsreizigers zullen stoppen.
Mooiste hotel: Ecolodge Bab el Oeud. Het mooiste hotel waar we sliepen, was echt een verborgen paradijs Het lag in de middle of nowhere: we waren al uren aan het rijden geweest over stoffige wegen met enkel stenen en zand om ons heen, toen we er een prachtige oase met palmbomen en een rivier voor ons opdoemde. En in die geweldige oase daar lag Ecolodge Bab el Oeud, een onontdekt parel. We sliepen in mooie lemen huisjes die midden in een prachtige tuin stonden. De franse Mathilde, eigenaresse van de ecolodge, verwelkomde ons met open armen. Ze liet ons haar biologische groentetuin zien, haar vee wat voor melk en yoghurt zorgde, en vertelde vol enthousiasme over hoe ze dit samen met haar Marokkaanse man 8 jaar geleden allemaal opgebouwd had.
We kwamen volledig tot rust in dit kleine paradijs. Er lopen prachtige pauwen in het wild rond, er vliegen vlinders en overal staan bloemen vol in bloei. Niets hoeft, alles mag en dus relaxten we bij het zwembad en genoten van de stilte. Na de eerste nacht besloten we meteen een dag bij te boeken, dit is een plek waar je niet weg wil! Het eten is geweldig, zowel het ontbijt als diner, allemaal vers en biologisch. Mathilde heeft zelfs lokale wijn en Marokkaans bier, iets wat niet heel makkelijk te krijgen is in dit streng gelovige land.
Na twee dagen namen we met pijn in ons hart afscheid om verder te rijden naar de woestijn van Merzouga. Sowieso gaan we hier ooit nog eens naar toe terug!
Mooiste ervaring: Kamelentocht door de woestijn. Ik denk dat ons bezoek aan de woestijn het hoogtepunt moet zijn geweest van onze hele trip naar Marokko. We bezochten de rode woestijn van Merzouga waar we een kamelentocht maakten en vervolgens in een tent tussen de hoge zandduinen sliepen. Het was geweldig! De twee uur durende kamelentocht vond plaats vlak voor zonsondergang, en de toch al zo mooie woestijn, leek wel een sprookje. Lange schaduwen, de goud-rode gloed van het nog warme zand tussen je voeten, en het rustige gesloft van de kamelen. Overdag is het hier 50 graden, maar met de berberdoeken om ons hoofd, en luchtige kleding die ons tegen de zon beschermde was het ’s avonds prima te doen.
Na twee uur hobbelend op de kamelen te zitten, kwamen we aan bij het mooiste tentenkamp wat ik ooit gezien heb. De tentdoeken waren wit met overal poefjes en kleden, binnenin stond een groot hemelbed, en een eigen toilet en douche… in de woestijn!! Echt ongelofelijk! Het begon te schemeren, en na een tijd bij het kampvuur te hebben gezeten, ging we op tijd slapen. De volgende ochtend stond de wekker namelijk om 05.00 uur, om eerst de sterren te fotograferen en vervolgens de zonsopgang mee te maken. Dat laatste was adembenemend, en echt een ervaring die we nooit zullen vergeten. De stilte, het koele zand en de oneindige hoeveelheid zandbergen, zover je oog reikten. En dan ineens, een grote oranje vuurbal die boven dit alles opstijgt: echt magisch!
Onze volledige route was: Taghazout - Taroudant - Agdz - Merzouga - Aït Ben Haddou - Atlasgebergte - Marrakech. Het was een fantastische ervaring die ik je zeker aan zou raden ♥. Spreekt een rondreis door Marokko jou aan?
Er zijn nog geen reacties geplaatst