Roadtrip door de Algarve

Reismeisje 16 april 2018

De Algarve. Niet per sé een regio die op mijn bucketlist stond. Al was het maar omdat ik simpelweg nog nooit in Portugal was geweest. Ja, op Madeira. Maar dat is anders. Eilandleven. Toen ik vorig najaar op zoek was naar een lekkere bestemming op een paar uurtjes vliegen van Nederland, was daar ineens Portugal. De Algarve. Goedkoop ticket naar Faro, autootje huren en gáán. Het werd een week die me verraste. Een lándschap dat me verraste. Eten waarbij ik mijn vingers op at. En een authenticiteit die ik totaal niet had verwacht. April en mei zijn perfecte maanden om de Algarve te ontdekken, dus mocht je nog op zoek zijn naar een leuke bestemming voor de komende weken...Ik neem je vandaag mee!

Mijn reis naar de Algarve begon vanaf Eindhoven Airport. Ik vloog voor rond €120 retour naar Faro; de grootste stad in het Zuiden van Portugal. Er zijn verschillende Nederlandse vliegvelden vanwaar je rechtstreeks op Faro kunt vliegen. Ideaal!

☛ Bekijk hier vliegtickets Faro

Op het vliegveld van Faro, had ik een klein autootje gehuurd; €100 voor een week, exclusief brandstof natuurlijk . De meeste toeristen in de Algarve reizen vanaf Faro richting het Westen; de streek rondom Albufeira. Prachtige stranden, ruige klif rotsen en intens blauw water. Maar ook friet van Piet. Opblaas krokodillen langs de weg. Enorme hotels. All inclusive. Het moet je ding zijn. Hoe mooi het landschap er ook is. Ik ben in elk geval naar het Oosten gereden. Richting het stadje Olhao, op ongeveer 40 minuutjes rijden vanaf het vliegveld. Hoe verder je richting het Oosten rijdt, hoe stiller het wordt. Er is één grote hoofdweg, de N125, en dat is het wel zo'n beetje. Tijdens die week koos ik voor een vaste verblijfplaats. Leek me wel fijn. Ik verbleef bij een stel Nederlanders die een superleuke en eigen B&B zijn gestart. In het kleine dorpje Moncarapacho. Dat ligt in het binnenland, maar met ruim 5 minuten rijd je naar het kustplaatsje Fuseta. Waar ik verliefd op ben geworden ♥. De tijd heeft er stil gestaan. Ik wilde er niet meer weg.

Tijdens de eerste dagen verkende ik vooral het Oosten van de Algarve. Richting de grens met Spanje. De kust is hier vlak. De stranden zijn er lang zo mooi niet als richting het Westen. Maar daar krijg je een rauw, eigen sfeertje voor terug. Restaurantjes waar vers gevangen sardientjes worden geserveerd, lokaal bier wordt geschonken en je voor een euro de overtocht maakt naar één van de eilandjes die vlak voor de kust liggen. Ik vond Santa Luzia daarvan het leukste. Tussen Fuseta en Tavira in. Het is eigenlijk een soort schiereiland. Populair bij de locals. Heerlijk om een middag door te brengen. En daarna door te rijden naar Tavira, een stad met ruim 12.000 inwoners. Het ligt aan de monding van de rivier Gilao, waardoor het ook wel het Venetië van de Algarve wordt genoemd. Tavira heeft een gezellige binnenstad, een kasteel waar je een mooi uitzicht hebt over de stad en je kunt er heerlijk eten. De moeite! Mocht je nog wat tijd over hebben, zou ik nóg 20 kilometer verder rijden richting het Oosten en Cacela Velha bezoeken. Een klein dorpje dat midden in een natuurgebied ligt. Er is weinig te doen, maar de uitzichten op de zee en moerassige kust zijn hier fenomenaal.

De dagen er na maakte ik een tocht door het binnenland van de Algarve. Compleet anders. Droog. Heet. Weinig toeristen. Ik vond vooral het stadje Loulé en het kleine dorpje Alte erg leuk. Fel gekleurde huisjes, oude kerkjes, locals die de dag aan zich voorbij laten trekken. Er hangt een ontspannen, wat luie sfeer. Niemand maakt zich druk. Vanaf Olhao kun je een heel leuk rondje maken via Estoi, Loulé en Alto waarna je uiteindelijk bij Albufeira aan de kust weer uit komt. Inclusief rustige lunch en overal de tijd om rond te kijken, kostte me dit een dag. Zeker de moeite.

En dan het Westen. Het drukke Westen. Wat ik al zei, het heeft niet mijn voorkeur. De stilte en eigenheid van het Oosten past me meer. Maar die kusten. Die enorme rotspartijen die bruut de oceaan in stampen. Dat azuurblauwe water. Het witte, zachte zand. De droge warmte. Het heeft zeker wat en ik zou het absoluut niet overslaan als je een reis door de Algarve maakt. Ik vond zelf vooral Lagos en de omliggende stranden daar erg mooi. Dat typische Algarve beeld. Je kunt er allerlei boottochtjes maken, snorkelen en genieten van de zon. Sla ook zeker Lagos niet over! Dat vond ik echt een superleuk plaatsje. Heel toeristisch, maar wel op een soort backpacker manier. Puur. Niet zo serieus. Overal gezellige barretjes, leuke hostels en marktkraampjes. Daar had ik wel wat langer willen blijven. Al was ik ook weer blij om terug te tuffen naar het rustige Oosten .

Al met al heb ik in een week tijd veel gezien in de Algarve. Zonder dat ik het gevoel heb gehad het niet écht te zien. De afstanden zijn goed te doen. Overal heb je leuke tussenstops. En die eigenheid. Dat pure. Dat heeft me echt verrast.

Ik ben stiekem verliefd geworden op de Algarve ♥. We'll meet again.