Top 5 meest beroerde slaapplekken
Iedereen die backpackt heeft er zo af en toe wel eens last van; een wel heel beroerde slaapplek. Of het nou een kamer in India is waar je om 4 uur in de morgen wordt gewekt door de straatgeluiden, een nachtbus waarbij je je knieën in je nek moet leggen of een muggennet dat vol gaten zit…. Zulke nachten vergeet je niet snel ;-) . Ik zet mijn 5 meest ellendige slaapplekken voor je op een rijtje!
Trein Myanmar.
Ik kocht een ticket voor de nachttrein van Bhamo naar Mandalay. Op goed geluk ben ik gedropt op het treinstation en wil er zo snel mogelijk weer weg ;-) . Ik ben eerlijk gezegd al opgelucht als blijk dat er überhaupt nog kaartjes zijn. Helaas ebt dat euforische gevoel al gauw weer weg bij het zien van de trein… Het interieur is een explosie van chaos en rotzooi. En aangezien ik geen plaatsreservering heb, is de kans niet heel groot dat ik nog een beetje een ok plek ga vinden. Dit gaat een heeeeeeel lange nacht worden…Ik installeer me vol goede moed in een tussenwagon. Hier kan ik tenminste languit liggen. Nadeel is dat ik de hele nacht het gedreun en geknars van de trein hoor, het er vies is, stinkt naar het toilet en er continu mensen half over me heen moeten stappen. Zeker één van de meest ellendige slaapplaatsen waar ik ooit heb gelegen.
Bus bij Hainan – Nanning in China.
Iedereen die wel eens door China heeft gereisd, weet dat je er lange afstanden moet overbruggen. Geen probleem wanneer je eerste klas in de perfect georganiseerde Chinese treinen reist. Maar soms heb je gewoon niet veel te kiezen en moet je met de nachtbus. Ook al heb je van tevoren afgesproken dit niet te doen. Dus installeer je je backpack in de ijzeren kooien onder je voeten en maak je er het beste van. In het begin kan ik er nog wel om lachen en prijs ik het ontwerp van de slaapbus. Je kunt namelijk wel je benen helemaal strekken. Tenminste, mensen die kleiner zijn dan 1 meter 65 dan :-? . Maar bij het vallen van de nacht is de lol er gauw af. Ik zie continu felle koplampen van tegenliggers in mijn gezicht en de chauffeur rijdt als een idioot! En als er dan om een uur of drie in de nacht ook nog een min of meer verplichte toiletstop komt, heb ik het helemaal gehad. Waarom doen we dit ook alweer, backpacken??
Nachttrein Gorakhpur – Varanasi in India.
‘s Morgens nam ik een bus vanuit Nepal. Na een uur of 12 te hebben geslingerd over hobbelige bergweggetjes, komen we aan bij de grens. Uit gestempeld in Nepal, ingeklaard in India, geld gewisseld en vervolgens een jeep gehuurd naar Gorakhpur, omdat de bussen niet meer reden. In Gorakhpur bleek dat er nog wel treinkaartjes waren voor de nachttrein, maar alleen derde klas. Iedereen die wel eens in India met de trein heeft gereisd weet dat eerste klas reizen soms al een hele opgaaf kan zijn... Nou ja, toch maar doen dan. Gorakhpur is ook geen fantastisch vooruitzicht. En dus zaten we met onze kont op keiharde houten bankjes, te wachten totdat de trein zou vertrekken. Maar wat wordt het ineens druk?! Bleek dat er een groot festival in Varanasi gaande was. Er kon werkelijk geen kip meer bij! Magere Indiërs lagen zelfs te slapen op de bagagerekken! We hebben het overleefd, maar vraag me niet hoe ;-) .
Hoogvlakte in Ethiopië.
We hadden er die dag zo’n 7 uur wandelen op zitten, boven de 3500 meter wel te verstaan. Reden genoeg dus om ‘s avonds heerlijk als een blok in slaap te vallen. Vergeet ‘t meer op de Ethiopische hoogvlakte van het Simien gebergte… De tent was al opgezet door de kok en zijn hulpjes. Het was dan ook een heerlijk vooruitzicht; lekker wegdommelen na een heerlijke maaltijd. Totdat de zon wegviel en het donker begon te worden. Al rond half acht gingen we naar bed en kropen we diep weg onder onze dekens. Want wat was het ineens koud geworden!! Hier waren we niet op voorbereid. Na voor mijn gevoel uren te hebben geslapen, werd ik wakker. Ik zag nog geen licht door de tent dus het was vast iets voor zessen in de ochtend. Dacht ik. Totdat ik mijn horloge zag. Half tien…. Oei, dat was een flinke tegenvaller. En die ben ik ook niet meer te boven gekomen ;-) . Gelukkig brak na uren te hebben liggen woelen dan eindelijk de lucht open en begon het langzaam aan licht te worden. Leuk hè, kamperen???!!
Longhouse Borneo.
Het moest een van de hoogtepunten van Borneo worden; slapen in een longhouse bij voormalige koppensnellers. Het was een klein dorpje middenin de jungle waar zo nu en dan toeristen slapen. Je kwam er alleen door een flink eind te rijden en ongeveer twee uur in een uitgeholde boomstam te varen. Bij aankomst zag het er inderdaad wel gaaf uit; meer dan 100 man van meerdere families wonen samen in een groot huis op palen. Het was eenvoudig, maar daar zijn we wel aan gewend. Niets leek een mooie nacht in de jungle dus in de weg te staan….We lagen nog geen half uur op ons matrasje voordat de eerste honden onder het huis begonnen te blaffen. En het waren er niet enkele. Werkelijk een hele roedel gilde en jankte het uit gedurende de hele nacht. Iedere keer weer leek het alsof ze direct onder de houten planken waarop je lag te slapen stonden te blaffen. Honden kunnen je vaker uit je slaap houden, maar dit sloeg echt alles. Opeens was ik blij dat we hier maar één nacht bleven slapen en niet de twee zoals ik dat eerst graag wilde :-) .
Wat is jouw top 5 van meest beroerde slaapplekken ooit? Ik ben heel benieuwd!
Suzanne
17 oktober 2014 om 07:51Haha heel herkenbaar!
Zo sliep ik in Laos eens op een matras van stro, met een muskietennet waar 100 gaten in zaten en de volgende ochtend ook nog eens een schorpioen ontdekte in mijn bed. In ieder geval het record snel uit bed springen verbroken :P
Beantwoorden
Robert | Traveljunks
17 oktober 2014 om 08:54Hahaha, ongemakken op reis zijn achteraf de beste verhalen ;-) Zo ben ik ooit van een te kort veldbedje gedreven van het zweet tussen de rijstvelden in Takeo Cambodja en heb ik op de Cerro de los Muertos in Costa Rica de hele nacht rillend doorgebracht. Costa Rica is toch tropisch...?! ;-)
Beantwoorden
Mirre Oost
17 oktober 2014 om 09:40Mooi :D
In Suriname heb ik ook regelmatig wakker gelegen van blaffende honden.. Was het even stil, begon er weer ééntje, waardoor de rest zich geroepen voelde om te reageren. Zucht... ;)
Beantwoorden
Mandy
17 oktober 2014 om 12:45Wat een verhalen weer. Wat kan je dag er in eens anders uit zien na een slechte nacht. Ik heb trouwens wel het geluk dat ik klein ben, ik pas overal tussen en in.
Beantwoorden
Reismeisje Mandy
17 oktober 2014 om 14:39Whahaha! Ja, das waar ;-).
Maire
17 oktober 2014 om 12:55Haha leuk! Vooral het verhaal over de hoogvlakte is herkenbaar. Wij hebben in Indonesië een keer de Rinjani vulkaan beklommen en sliepen toen ook in een tentje op zo'n 3000 m hoogte. Het had de hele dag tijdens het beklimmen van de vulkaan gemiezerd, dus we waren compleet doorweekt en zo onvoorbereid als we waren hadden we nauwelijks warme kleren bij ons. Tentje was ook al voor ons opgezet, maar wel formaat Aziaat, dus m'n vriend paste niet helemaal in de slaapzak. We hebben die nacht geen oog dichtgedaan omdat we het zo enorm koud hadden, haha!
Beantwoorden
Reismeisje Maire
17 oktober 2014 om 14:39Ow ja! Die is inderdaad ook heel fijn...
Kimber
17 oktober 2014 om 19:36Wat een verhalen, heel leuk om te lezen! Het zijn wel prachtige verhalen om bij thuiskomst te vertellen in ieder geval :). Ik vind blaffende honden echt het ergste wat er is 's nachts, daar kun je echt he-le-maal gek van worden. Verder was een nat kussen en een bed vol zwarte haren in de nachttrein naar Hue een gevalletje van niet bij nadenken ;).
Beantwoorden
Let's travel and see (@letstraveland)
17 oktober 2014 om 20:10Oh nee wat een ellende haha! Op dat moment echt verschrikkelijk maar achteraf is het dan ook wel weer grappig toch? Dat van die kou in Ethiopie, dat heb ik dus ook gehad in Tanzania (Ngorongoro crater), mijn god, heb t nog nooit zo koud gehad en je lichaam wil dan gewoon echt niet slapen.. En een nacht dan idd ineens heeeeel lang!
Beantwoorden
Stephanie
18 oktober 2014 om 14:41Pfoeeee wat een ramp ha ha. Maar toch wel tof om het eens meegemaakt te hebben! Vind ze alle vijf wel wat bijzonders hebben en ondanks dat het zo beroerd slapen is, wil ik het toch eens meemaken :P
Mijn beroerdste slaapplek was Chili Blue Backpackers Hostel in Australië. Wat een disaster. Klein kamertje, koud, vieze matrassen en later kwamen we erachter hoe dit hostel zo'n goede score had bij reviews online.. je krijgt een nacht gratis als je ze een 8 of hoger geeft. Wij hebben ze een 1 gegeven..
Beantwoorden
Ank v.d.Wal
19 oktober 2014 om 15:05Leuke belevenissen allemaal!
Ik heb er velen,maar deze ene is best bijzonder vind ik
Het was in de Okavanga vallei in Namibie,Africa!
We maakten een tocht door de delta in kano's van uitgeholde boomstammen
Moesten overnachten op een eilandje.
Gewoon op de grond op een matje,ik gebruikte mijn schoenen als kussen....
Allemaal niet zo erg als de allom aanwezige nijlpaarden deze nacht niet hadden uitgezocht voor hun liefdesspel!
En dat gaat er zeer geweldadig aan toe!
Zeer angstaanjagend!
Van slapen kwam niet veel, het vuur moest hoog opgestookt om ze op afstand te houden.
s'Morgens ontdekten we dat er 2 kano's totaal vernield waren
Beantwoorden
Sander
22 oktober 2014 om 21:10De meest "memorabele" nacht heb ik toch eens gehad in een lekker warm bed. In dit klooster hadden de naburige Islamieten de Megafoon van de minaret onder ons bed gemonteerd (zo leek het). Laten ze in Jordanië nou net keurig aan de tijden van het gebed houden. Zo werden we twee keer midden in de nacht opgeschrikt (lees: we kregen een hartaanval) door een half uur durend oorverdovend gejengel. Dat gejengel klonk zo hard, dat iedere vorm van communicatie met mijn vriendin onmogelijk was. Dat terwijl zij gewoon naast mij lag in een tweepersoons bed.
De eerste keer die nacht dachten we, "dat zal wel over zijn na een minuut" en "we lagen ook misschien wel vroeg in bed". Na een half uur vocale marteling hadden nog we een uur nodig om het adrenalinepeil op een niveau te brengen dat je weer een beetje kon slapen. Toen na een paar uurtjes de minaret weer afging als een scheepshoorn, heb ik maar meegedaan in het gebed en Allah gesmeekt dat dat ding toch als-je-blieft niet nog een derde keer die nacht zou afgaan!
Beantwoorden
Marit
28 oktober 2014 om 16:36Dat van die koude nachten herken ik wel!
Had ik in gambia ook, omdat daar geen wolken en dergelijke zijn blijft de warmte van overdag niet hangen en kan het er dus steenkoud worden!
Beantwoorden