Reismoe en een jaar niet gereisd
Reismeisje
27 november 2017
Wie had dat kunnen denken. Ik. Wendy. Reismeisje. 2017 afsluiten zonder ook maar een verre reis te hebben gemaakt...Vorig jaar terugkomend van een reis om de wereld, die ik mijn leven lang met me mee zal dragen. Herinneringen aan bijzondere ontmoetingen, avonden onder een twinkelende sterrenhemel, proosten met zand tussen je tenen, niet weten wat de dag van morgen je brengt. Wat was het fantastisch! Net als de jaren daarvoor trouwens. 90 landen staan er nu op de teller. Niet dat het daar ook maar over gaat. Over dat aantal landen. Het is de intensiteit waarmee ik alles heb beleefd. De manier waarop we van de ene te gekke ervaring in de andere rolden. Soms vergaten om even stil te blijven staan en dat wat er was helemaal op te nemen. Op een gegeven moment wordt reizen ook een way of life. Het tiende tropische strand doet simpelweg niet meer met je wat de eerste 3 deden. Die ervaring, die rush, moet steeds grootser. Meeslepender. Unieker. Is dat verkeerd? Nee, niet per se. Maar het vlakt wel af. Het maakt dat je zintuigen minder op scherp staan. Dat prachtig mooie plekken niet meer zo binnen komen. Heel vaak heb ik achteraf, als ik de foto's zie, pas dat gevoel. Bijna verbazing. 'Ben ik daar echt geweest?'
Tijd om stil te staan. Ik heb altijd op een bepaalde manier bewust in het leven gestaan. Ik dacht ook dat ik met mijn benen in het nu stond. Dat stond ik ook, maar mijn hoofd was vaak elders. Bij die volgende bestemming. Of marathon. Of wat voor iets dan ook. Dit jaar wilde ik dat anders. Wilde ik dat bewustzijn echt weer gaan voelen. Ervaren. Er was maar 1 manier waarop. Stil gaan staan. Los laten en heel stil blijven staan. Soms voelde het alsof ik in het oog van een storm stond, maar ik bleef staan. Ik koos er bewust voor meer rust in mijn leven in te bouwen. Te focussen op wat ik echt belangrijk vind, op waar ik blij van word en waar ik iets te geven heb. Of te ontvangen. Concreet heeft dat voor mij betekend dat ik even geen marathon afstanden meer ren. Naar beneden ben gegaan in aantal artikelen op Reismeisje. Bewust geniet met een kop koffie in de zon. Frisse lucht om mijn oren. Schrijven over wat me bezig houd. Lachen om stomme grappen. Mooie gesprekken met mensen die onverwacht je pad kruisen. Stil staan. Echt stil staan. En zo is er een jaar voorbij gegaan waarin ik geen enkele verre reis heb gemaakt. Geen enkele unieke bestemming waar de wereld zo anders is dan de onze, heb aan gedaan. Daarvoor in de plaats wel een weekje op groen Madeira, eindeloze verbazing over de pracht van de Algarve en heerlijke relaxtheid op verrassend Tenerife. Bestemmingen die niet bepaald off the beaten track zijn, maar zo enorm bij dit jaar van verstilling passen. Ben ik klaar met reizen? Nee. Verre van. Ik blijf hunkeren naar de wereld. Naar andere levenswijzen, rijke culturen, het ontdekken van die diversiteit. De manier waarop wordt alleen iets anders. Zal met me mee groeien. En dat is precies waar reizen voor mij over gaat.
Ik ben benieuwd of je iets herkend uit mijn verhaal? Ben je ook wel eens reismoe geweest?
Michel
28 november 2017 om 11:30Ik herken het niet direct, maar gebeurtenissen privé of zakelijk kunnen er wel voor zorgen dat de gretigheid om iets nieuws te ontdekken wel wat getemperd wordt. Dit heb ik zelf ook wel. Je komt even in een andere fase/moment van je leven, zonder dat het meteen de nieuwsgierigheid naar de rest van de wereld aantast hoor.
Ach en zo ben ik er zelf ook dit jaar achter gekomen dat zelfs het 'dichtbij' gelegen Toscane echt fantastisch is. En wie weet wat 2018 brengt he. We gaan het meemaken. Ik blijf je volgen en ik weet zeker dat jullie nog wel fantastische avonturen gaan meemaken, of dat nou in Europa is of in Verweggistan ;-)
Beantwoorden
Reismeisjenl Michel
28 november 2017 om 19:00Mooie reactie Michel, dank!
Digna
28 november 2017 om 12:15Je bent de derde in 2 weken tijd van wie ik een soortgelijk verhaal lees. Het leven als digital nomad of permanente reiziger is niet leuk. Simpelweg omdat er dan een vorm van "moeten" bij komt kijken. Je moet presteren, schrijven, jezelf laten zien en horen om geld te verdienen. Velen haken af. Onder andere om de reden die je omschrijft. Na 6 weken neem je niets meer in je op en ben je moe, maar je moet door want je sponsoren willen wat van je zien. Precies de reden waarom ik het anders doe. Ik reis omdat ik het graag wil en ik schrijf erover omdat ik het leuk vind. Mijn geld verdien ik met 2 eigen bedrijven en een vaste parttime baan die niet direct iets met reizen te maken hebben. Ik kan gaan en staan waar en wanneer ik wil en ben vrij. Als mijn blogs of publicaties gelezen en gewaardeerd worden, dan word ik daar blij van, maar het levert me verder niets op. Een heerlijke manier van leven, reizen, bloggen en schrijven.
Een ander ding is dat de wereld van reisjournalisten soms keihard is. Van mijn 24 medecursisten tijdens HBO Reisjournalistiek is er 1 die 2 publicaties in het blad Reizen Magazine van ANWB voor elkaar heeft gekregen. Dat is een mooie prestatie en het levert wat geld op. Net als je denkt dat je ergens binnen bent, stopt het blad ermee. Het geld is op. Een illusie armer en opnieuw beginnen. Dat soort dingen heb ik geen last van en dat moet je ook niet willen.
Geniet van je rust en blijf lekker reizen omdat jij dat wilt. Ik blijf je in ieder geval volgen.
Beantwoorden
Reismeisjenl Digna
28 november 2017 om 19:01Dank voor je superlieve en uitgebreide reactie Digna. Fijn te lezen dat je dit wel herkent. Ik ga zeker blijven genieten van het reizen en de wereld. Jij ook!
Froukje
28 november 2017 om 21:44Herkenbaar! Na mijn wereldreis nu bijna 2,5 jaar geleden heb ik besloten te blijven reizen, maar dan thuis. Want hoewel ik nieuwsgierig ben en blijf naar de rest van de wereld is dit land, deze stad, mijn huis mijn thuis. Daar waar ik het liefste ben. En dus ben ik weer gaan studeren, mezelf ontwikkelen, nieuwe dingen uitproberen. Want dat is waar reizen voor mij over gaat; nieuwsgierigheid, openstaan voor het nieuwe en het andere soms vreemde, persoonlijke ontwikkeling en plezier. En hoewel ik dat heel graag nog een (paar) keer ver weg zoek, is mijn grootste uitdaging nu dat ook dicht bij huis te zoeken, te vinden én daarvan te genieten. Dank voor je (h)eerlijke verhaal. Die vind ik misschien nog wel mooier dan je verhalen over de mooiste bestemming(en).
Beantwoorden
Reismeisjenl Froukje
29 november 2017 om 07:39Mooie reactie Froukje :-). Fijn te horen.
Ryan
29 november 2017 om 11:08Is dat waarom jullie niet naar Hawaii zijn gegaan? Ik vind het vreemd dat ik daar nergens wat over lees, terwijl meer mensen het zich volgens mij wel afvragen
Beantwoorden
Reismeisjenl Ryan
29 november 2017 om 21:50Hey Ryan. Dat klopt inderdaad. We hebben uiteindelijk besloten dat voor dit jaar niet te doen.
Angelique
01 december 2017 om 11:17Reismoe? Nee dat niet, maar wel dat er dichtbij huis ook heel veel moois te ontdekken is en dat je daar niet persee voor naar de andere kant van de wereld moet. Natuurlijk staan er nog verre reizen op mijn bucket list, maar doordat we de laatste 2 jaar noodgedwongen binnen europa zijn moeten blijven ben ik me wel gaan realiseren dat er hier ook zoveel moois is wat we niet meer zien.
Beantwoorden