Meet the Amish in Belize

Reismeisje 02 juni 2015

Toen we afgelopen maart een reis door Guatemala en Belize maakten, had ik van tevoren eerlijk gezegd niet echt een beeld van Belize. Ja, van tropische stranden, perfecte duikplekken en picture perfect eilandjes. Heel relaxed, maar niet echt intens reizen of zo. In een eerder artikel schreef ik al eens hoe positief Belize me echter verrast heeft! Meteen vanaf de allereerste grensovergang naar dit kleine landje was ik óm. Het is groen, heeft prachtig wild, een heel eigen Caribische vibe en, inderdaad, ook fantastische tropische eilandjes. Toch is dat alles niet waarom Belize me vooral bij zal blijven. Dat heeft met iets compleet anders te maken: onze ontmoeting met de Amish. Die leven daar dus. Nooit geweten! Officieel zijn het Mennonieten, maar naar ik me heb laten vertellen door henzelf is hun leer en leefwijze grotendeels hetzelfde. Vanaf het moment dat we hier achter kwamen, hadden we nog maar één doel: naar een Mennonieten gemeenschap zien te komen.

Little Belize.
In Belize zijn verschillende Mennonieten dorpen te vinden. De meesten vrij klein, maar in het uiterste Noorden van het land ligt een dorp met ruim 2.000 inwoners. Little Belize. Via allerlei wegen kwamen we er achter dat het erg moeilijk is een open inkijk te krijgen in het leven van de Mennonieten. Onze beste kans zou in Little Belize zijn, vanuit het stadje Sarteneja. Daar zou een Beliziaanse gids rond lopen met goede contacten met de Mennonieten in Little Belize. Één uitdaging. Sarteneja ligt niet bepaald on the beaten track, zelfs niet voor locals. En dus zouden we een heel stuk moeten liften om er überhaupt te kunnen komen. Uiteindelijk heeft een stuk dat we normaal in 2 uurtjes hadden kunnen afleggen, ons echt de hele dag gekost :-? , maar toen waren we er dan ook. Vanuit ons hostel Backpackers Paradise regelden we voor de volgende dag een afspraak met de befaamde gids en het bleek te kunnen!! Hij wilde ons diezelfde middag naar Little Belize brengen en rondleiden door het dorp. Gesprekjes met de inwoners zelf waren ook geen probleem. Yes! Hier waren we voor gekomen :-) .

Overnachten bij de Amish.
Na een rit van 45 minuten doemden de eerste enorme akkers op. Grote boerderijen met Amerikaans ogende windmolens er naast. Caribische mensen maakten plaats voor blanke, Europees lijkende mensen. Behalve hun outfit natuurlijk. Jeetje. Mannen allemaal met dezelfde cowboy achtige kleding en vrouwen in compleet bedekkende jurken met strooien hoeden op hun hoofd. We stopten al snel bij één van de grote boerderijen, waar een gezin lekker zat te chillen onder een boom. Met paard en wagen. In eerste instantie hield ik zelf wat afstand, omdat ik niet goed wist hoe ze zouden reageren. Maar los van wat huilende kinderen die mij maar eng vonden met m’n broek en wapperende paardenstaart ;-) , was de ontvangst heel open en vriendelijk. En wat bleek? Deze mensen stamden in een ver verleden af van Duitsers! En spraken onderling een soort plat Duits. Ben je in Belize! We konden gewoon met deze familie in het Duits praten, dat brak het ijs nog meer. Voor we het wisten werden we door het opperhoofd van dit gezin, meneer Schmidt, mee genomen naar zijn veestapel en hadden we een slaapplek voor de nacht te pakken. Wauw. Dit hadden we niet durven hopen! We hebben de middag in Little Belize door gebracht, met allerlei mensen gepraat en daarna met het gezin Schmidt gegeten. Onze gids vertrok en wij bleven achter :-) .

Na het eten heb ik samen met de vrouwen opgeruimd en afgewassen. Terwijl Gerben lekker met de mannen in de voorkamer plakboeken ging bekijken. Tja. Hoort er bij hè ;-) . Dit zijn de momenten op reis waarop ik het meeste geniet. Me besef wat reizen met je doet. Dat je voor even door de ogen van iemand kunt kijken die zo’n compleet ander leven heeft dan jij. En je bewust wordt van je eigen beelden en vooroordelen. Ik had toch een bepaald beeld van Amish; extreem gesloten, overtuigd van hun leefwijze en vrij dogmatisch. Nu zullen er misschien ook best gemeenschappen zijn die daaraan voldoen, maar in Little Belize heb ik dat echt niet zo ervaren. Eerder gastvrij en zelfs warm. Na een gezellige avond hebben we adressen uitgewisseld en zijn we heerlijk gaan slapen.

De volgende dag was de familie Schmidt al vroeg vertrokken om hun dochter uit Mexico op te halen. Wij bleven achter met instructies voor de bus. Een Amish bus :-) . Daar stonden we dan om 6 uur ’s ochtends in een Amish dorpje met onze backpacks. Hilarisch. We werden uitgezwaaid door wat kinderen en stapten als enige niet-Amish in de bus. Vrouwen voorin, mannen achterin. Na een uurtje waren we weer in een typisch Beliziaans dorp en zat ons Amish avontuur er op. Mocht je een reis naar Belize gaan maken, zou ik zeker overwegen de tocht naar Sarteneja te maken om een kijkje bij Little Belize te nemen. Echt de moeite. Bij Backpackers Paradise aan de rand van Sarteneja kan Nathalie je met alles helpen.

Spreekt Belize als bestemming jou aan?