Het fijne en het mindere aan Bali

Reismeisje 09 mei 2018

Bali. God wat keek ik dáár naar uit. We reisden al bijna 8 maanden de wereld over. Over land door ruig Zuid-Amerika en eilandhoppend door het Pacifisch gebied. Dat eilandhoppen klinkt romantisch, maar dat ligt wat genuanceerder . Frans Polynesië, ok. Romantisch in hoofdletters. Samoa en de Cookeilanden idem. Maar dan. Bestemmingen als Vanuatu, de Salomonseilanden en Papoea Nieuw Guinea. Bijzonder. Authentiek. Bestemmingen om nooit te vergeten. Dát zeker. Maar ook rauw en pittig qua reizen. Het slokte me aan het einde op. Ik kreeg een nare ontsteking aan mijn voet. Voelde me beroerd en was er moe van.

En toen was daar Bali ♥. Het eiland waar ik zó veel over had gehoord, gelezen en gezien. Weelderig, intens groene rijstvelden, blauwe oceaan, het meest zálige eten en een zachtaardige, boeddhistische cultuur. We landden op Denpasar. De hoofdstad. Drukte, chaos, backpacks die bijna zoek raakten. Midden in de nacht. Buiten nog een klamme hitte. Een meneer die keurig met een bordje in zijn hand op ons wachtte. We reden door de nacht. Toeterend en manoeuvrerend. Ik was te moe om het echt helemaal op te slaan, maar wát een drukte. Overal auto's en scooters. Overal. Na een uurtje kwamen we aan in Ubud. Het dorpje uit mijn dromen. Julia Roberts die door de rijstvelden fietst. Op weg naar haar geluk. De volgende ochtend kon ik Ubud pas echt goed zien. We zaten in een prachtig, klein hostel. Een oase achter grote, houten deuren. Zoals je er in Ubud zo veel vindt. Buiten die deuren is het een heel andere wereld. Een wereld vol backpackers, boetiekjes, tourbureautjes, massage salons en wat toeristen maar verder nodig lijken te hebben. Ubud barst er van. En toch...Toch deed Ubud meteen iets met me. Het was verre van idyllisch. Had niets te maken met het schattige rijstveld dorpje waar ik het voor had gehouden. Maar de sfeer klopte voor mij. Loop 300 meter van de hoofdweg vandaan en je staat in die rijstvelden. Merkt niets meer van die drukte. Je moet er wat je best voor doen, maar het ís er wel.

De dagen er na de rest van Bali ontdekken. Er was te weinig tijd en te veel lust om te duiken . Wat in Bali fantastisch mooi is. We hingen dagen in het water bij Padang Bay. Visjes en haaien kijken. Uiteindelijk zijn we nog een week op Bali gebleven. Rond rijden, wandelen, eindeloos lekker eten en de verborgen plekken ontdekken. Die er zijn. Ik had alleen niet verwacht dat je er echt moeite voor zou moeten doen. Eerlijk is eerlijk. Mijn beeld van Bali was romantischer. Authentieker. Rustiger. Het ís er, maar zeker niet vanzelfsprekend. Bali is een heerlijk eiland als je voor relatief weinig geld een fijne, relaxte vakantie wilt hebben. Als je lekker eten belangrijk vindt, de boeddhistische cultuur interessant vindt en gewoon op z'n tijd de toerist uit wilt hangen. Geen betere spot dan Bali. Maar kom niet met een al te roze bril op naar dit stukje Indonesië. Het beeld uit 'eten, bidden & beminnen' klopt niet geheel met de werkelijkheid.

Ben jij al eens op Bali geweest en wat vond je er zelf van?