Eilandhoppen In Frans Polynesië: hoe, waar & kosten

Reismeisje 21 januari 2019

De eilanden in de Stille Zuidzee. Een andere wereld. Letterlijk de ándere kant van de wereld. In zo veel opzichten. Vóór ik door deze regio reisde kende ik eerlijk gezegd alleen de meer bekende eilanden. Fiji, Bora Bora, Samoa. Dan hield het al snel op. Ik had er totaal geen weet van dat het in die verre oceaan barst van de eilanden, koninkrijkjes en republieken. En bovenal dat ze onderling ook nog zó verschillend zouden zijn. Landschappelijk en cultureel. Sowieso was mijn beeld van tevoren behoorlijk beperkt. Ik zag vooral picture perfect stranden voor me. Bounty paradijsjes waar verder weinig te beleven zou zijn. Wrong. Het is een regio die me echt ontzettend heeft verrast en waar ik moeiteloos nog een keer naar toe zou willen reizen. Toegegeven, het is er over het algemeen niet goedkoop en tijd heb je er zeker nodig, maar het is allemaal dubbel en dwars waard. Vandaag neem ik je mee op de route die ik door dit gebied aflegde en dan meer specifiek in Frans Polynesië. 

Frans Polynesië: baguette, wijn en zwemmen met mantaroggen

Vanuit Brazilië  vlogen we met Air France naar Papeete op Tahiti; het hoofdeiland van Frans Polynesië. We vlogen meteen door met een binnenlandse vlucht naar Moorea. Dat zou uiteindelijk mijn favoriet worden binnen dit Franse overzeese gebied. Moorea is prachtig groen, weelderig en je kunt er fantastisch mooi snorkelen. Én met mantaroggen en kleine blacktip haaien zwemmen. Een fantastische ervaring! Vanaf Moorea vlogen we na een week door naar het bekendste eilanden van Frans Polynesië: Bora Bora. Ai. Die ervaring vond ik dubbel. Ik heb me er ontzettend vermaakt, omdat we een appartementje huurden van een lokale Fransoos. Buiten het toeristische deel. Een paar keer per week meert er en groot cruiseschip aan bij Bora Bora. Zo'n schip spuwt duizenden toeristen uit, die gedurende zo'n dag het eiland over spoelen. Dat haalt een beetje de ziel uit zo'n eiland vind ik. Bora Bora is prachtig, maar zeker niet mijn favoriet.

Na een week vlogen we door naar Maupiti; een eiland dat wat verder van de grotere eilanden af ligt. En dat merkte je meteen. Op het eiland staan her en der wat huisjes, een verdwaald winkeltje en dat is het wel zo'n beetje. Niets anders dan de meest adembenemende stranden en een fantastisch groene backdrop. Supermooi! Je hebt geen hotels op Maupiti, dus slapen doe je er bij locals. Die je met een beetje mazzel ook nog eens mee nemen naar hun eigen weekend eiland . De locals in Frans Polynesië hebben allemaal hun eigen eilandjes. Atols. Er is niets officieel geregeld, dat spreken ze gewoon onderling zo af. In de weekenden zitten ze dan met de familie op hun eigen eiland. Hondje mee, barbecue er bij, vers visje vangen. Meer hebben ze niet nodig. Het simpele leven. Echt een enorm leuke ervaring om mee te maken.

De diversiteit van Frans Polynesië

Na Maupiti vlogen we weer terug naar het hoofdeiland Tahiti. De hoofdstad Papeete. Dat is op zich geen vervelende plek, maar ook niet per sé een aanrader. Het is er best moeilijk een betaalbare kamer te vinden en verder is het gewoon een stad. Veel mensen, verkeer en weer die cruiseschepen. Leuk om even mee te maken en dan weer snel door. Frans Polynesië bestaat in totaal uit bijna 120 eilanden en ik heb er maar 4 van gezien. Dat is natuurlijk helemaal niets. Maar áls ik je een tip mag geven, zou ik sowieso Moorea bezoeken en als het even mogelijk is Maupiti. Of een vergelijkbaar eilandje als Huahine of Rangiroa. Moorea is te gek omdat het een prachtige natuur heeft. Echt práchtig. Je kunt er heel mooi wandelen, supergoed snorkelen en er worden verschillende boottourtjes aangeboden waarbij je om het eiland heen vaart. Je kunt je hier met gemak een week vermaken. Maupiti vond ik gewoon te gek vanwege de leegte. Het authentieke. Het contact met de locals én de paradijselijke strandjes. Die vond ik nergens zo mooi als op Maupiti. 

Frans Polynesië zou uiteindelijk niet mijn favoriete eilandengroep in de Pacific worden. Daarover later meer . Ik vond het echter wél één van de meest diverse bestemmingen. Natuurlijk, alle eilanden beschikken over mooie stranden en helderblauw water. Dat is de gemene deler. Maar het ene eiland leent zich goed voor duiken, bij het andere is het snorkelen beter. Op het ene eiland kun je stokbrood met brie in de supermarkt krijgen en op het andere eiland eet je verse vis op een half lamme boot. Die mix vond ik erg leuk en typerend voor Frans Polynesië. Trek er zeker 3 á 4 weken voor uit om de tijd te hebben wat van dit gebied te zien. Nog wat andere tips:

• Kies voor een air pass van Air Tahiti. Daarmee heb je een aantal opties qua eilanden die je er mee kunt bezoeken en je bent flexibel qua data. Voor 4 eilanden kostte zo'n pas rond €400.
• Accommodaties zijn niet goedkoop, maar er zijn wel betaalbare varianten te vinden. Op Bora Bora sliepen we bij Sunset Hill Lodge á €60 voor een double. Maar dan heb je niet zo'n super romantische bungalow aan het water. Dan betaal je gerust €1.000. Pér nacht. Op Tahiti gelden wel soortgelijke tarieven. Moorea is wel prima te doen met doubles vanaf ongeveer €50 per nacht en op Maupiti kun je voor €30 per nacht bij locals slapen.
• Duiken kost rond €80 per keer, voor een one tank dive. Snorkelen met haaien en mantaroggen op Moorea kostte rond €60. Op zich zijn de tourtjes niet schrikbarend duur.

Tot zo ver het eilandhoppen door Frans Polynesië. Een onvergetelijke reis. Ben jij wel eens in deze regio geweest? Wat vond je er van?