Een persoonlijk verhaal over leeshonger

Reismeisje 25 april 2018

Lezen is wat ik het allerliefste doe. Het staat zelfs boven reizen, hardlopen en wat ik verder maar voor leuks kan bedenken. Overal heb ik boeken liggen. Boeken uit de bieb. Die ruiken naar lang vervlogen tijden. Nieuwe boeken die ik in één of ander weg gestopt winkeltje vind. Boeken op mijn e-reader, die ik overal mee naar toe kan nemen. Ik lees altijd en overal. Verschillende dingen. Soms zijn het eenvoudige psychologische thrillers. Om even niet bij na te hoeven denken. Een andere keer is het non-fictie. Russische tsaren, vervlogen culturen of wat er zich in dat licht ontvlambare Midden-Oosten afspeelt. Dat heeft mijn interesse. En soms zijn het meer spirituele boeken. Esoterisch misschien zelfs wel. Nadenken over grotere levensvragen die in het dagdagelijkse steeds weer terug komen.

Ik kan gerust 1 á 2 boeken per week uitlezen. Op vakantie misschien wel 4. Dat was vroeger al zo. Ik kon jong lezen en ging snel. Wilde méér. Las mijn moeder voor terwijl ze de ramen lapte. Boekenlegger onder elke zin die ik uit sprak. Dierbare herinneringen die veel voor me betekenen. Dat voorlezen ging er natuurlijk later af, maar het kunnen weg drijven op een goed verhaal bleef. Ik groeide uit de kinderafdeling in de lokale bieb. 'Mevrouw, kunt u mij helpen een boek te vinden aan de andere kant?'. De kant waar de volwassenen liepen. 10 was ik. Ik begon met volwassen versies van Thea Beckmann en Roald Dahl. Verzamelde boeken over de Aarde en het heelal. Dan zat ik daar. In mijn eentje tussen al die volwassen. Te bladeren en weg te drijven. Mijn moeder die de bieb belde. Waar dat meisje met dat plastic tasje en sproetjes toch bleef? Zo ging het regelmatig. Ik verlóór mezelf tijdens die middagen in de bieb. Op een goede manier. Mijn hersens hunkerden naar informatie en mijn hart wilde leren. Met elk boek dat ik las leerde ik weer een beetje meer. Werd mijn visie op de wereld gevormd. Zo heb ik dat altijd gevoeld.

Nu klink ik misschien als een hopeloos geval . Alsof ik een vreemd kind was. Opgesloten in de bieb. Op haarzelf. Het écht vreemde is pas dat dat beeld ergens wel klopt en tegelijkertijd 180 graden aan de andere kant staat. Dat ik daarin een bepaalde ambivalentie ervaar. Ik was en bén open. Houd van gezelligheid. Mensen om me heen. Muziek. En ik heb zeker een heel extraverte kant. Tegelijkertijd is er dus dat meisje. Met haar boekenlegger onder elke regel. Geen letter willen missen. Weg drijven op dat verhaal. Stilte kunnen verkiezen. Dat ben ik ook. Nog steeds. Ik koester beide kanten en geniet nog steeds intens van wat een boek me kan geven. Ontspanning, kennis, luchtigheid, inzichten, humor. Boeken horen bij me. Net als dat weg drijven er op. Dat zal altijd zo blijven.

Tot slot een rijtje met mijn persoonlijke favorieten. Boeken die ik soms jaren geleden heb gelezen en om verschillende redenen niet zijn verdwenen. In sommige gevallen heb ik ze zelfs meerdere keren gelezen. Mocht je een keer op zoek zijn naar een goed boek, kan ik je de volgende titels aanbevelen:

♥ Tegenlicht | Esther Verhoef. Een psychologische roman over het leven van Vera. Vera lijkt alles voor elkaar te hebben, maar haar bestaan is gebouwd op een traumatische jeugd. Onverwerkt en met tentakels in het hier en nu. Prachtig hoe je in het verhaal mee wordt gezogen. Sympathie krijgt voor die vreemde Vera die niet al te fraaie beslissingen maakt. Echt een aanrader!

♥ Wat ik zeker weet | Oprah Winfrey. Deze vrouw is briljant. Dat vind ik oprecht. Gepokt en gemazeld. In dit boek deelt ze de inzichten en datgene wat ze in haar leven heeft geleerd. Door keihard te vallen en voetje voor voetje weer op te staan. Het is geen rocket science, maar het leest als een trein en doet je toch even achter je oren krabben.

♥ Het verloren leven van Eva Braun | Angela Lambert. Een boek dat ik jaren geleden heb gelezen. Tijdens mijn studietijd in Wenen. En nog steeds prijkt het in mijn boekenkast. Het maakte diepe indruk op me. De auteur beschrijft het leven van Eva Braun, de vrouw van Adolf Hitler. Van haar vroege jeugd tot aan het moment dat ze verkoos uit het leven hier te stappen. Het schetst een kwetsbaar beeld van een heel gewone vrouw. Eentje die echter de boeken in zou gaan als een vertrouweling van een monster. Een intrigerend verhaal.

♥ En uit de bergen kwam de echo | Khaled Hosseini. Het is waarschijnlijk dat je deze auteur kent. Van zijn boek De vliegeraar. Prachtig verhaal ook. Dit boek vind ik echter zijn ware meesterwerk. De prozaïsche schrijfstijl waarmee Hosseini je zijn wereld in weet te slepen, is briljant! Een prachtig verhaal over Pari en Abdullah. Zus en broer. Pari wordt verkocht, Abdullah kan haar niet vergeten. Jaren later volgt hij haar spoor, wat hem naar Parijs, Amerika en terug naar Afghanistan brengt. Prachtig verhaal.

♥ Berichten uit het tussenhuisje | Henk van Straten. Ik ben fan van Henk. Hij is vaste columnist bij het NRC en in Happinez. Zijn stukjes schuren. Zijn rauw, eerlijk en onbeholpen geestig. Dit boek heb ik vorige week uitgelezen en is autobiografisch. Hij beschrijft 2 jaar uit zijn leven. 2 jaar waarin hij de weg kwijt was, zijn vrouw verliet, alles deed wat God verboden heeft en uiteindelijk zichzelf opnieuw uit vindt. Het is hard geschreven. Gruwelijk rauw. Maar daarbij juist ook enorm eerlijk en echt. Een mooi, eerlijk verhaal om lekker in het zonnetje te lezen.