Duiken op Kreta en een nacht in een te gekke villa

Reismeisje 07 september 2018

Duiken. Het heeft járen geduurd voor ik me daar toe kon zetten zetten. Me óver die angst kon zetten. Voor de diepte van de oceaan. Voor dat onderwater leven waar je aan de oppervlakte zo weinig weet van hebt. Ik ben nooit een waterrat geweest. Eerlijk is eerlijk. En het was meer toeval dan een bewuste keus dat ik, nu zo'n 2.5 jaar geleden, voor het eerst met een zuurstoftank op de zee in liep. Daar in die uithoek. De Salomonseilanden. Nooit had ik durven dromen dat ik het duiken zó geweldig zou vinden ♥. Zo buitenaards mooi. Daarna kreeg ik er geen genoeg van. Het einde van de wereldreis bestond uit de ene mooie duikervaring na de andere. Haaien in verschillende vormen en maten, gigantische roggen, prachtige zee schildpadden, kleurrijke visjes en het mooiste koraal. Zo'n 8 maanden na die reis, kwam er een volgende kans om te duiken. Op Madeira. Maar ik was ziek. Flink verkouden. Duiken was geen optie. Stiekem vond ik het niet zo heel erg. Ik merkte dat er weer wat spanning op zat. Op dat duiken. Die oude angst voor de diepte. Voor het onbekende. Terwijl ik wíst dat ik me er onmiddellijk thuis zou voelen.

De reisjes er na waren geen duikbestemmingen. Tot afgelopen weken. Kreta. Een heerlijk Grieks eiland, dat bekend staat om de heldere zee. Één van de betere duikspots binnen Europa. Ik verdiepte me er wat in en werd enthousiast. Ik voelde weer die kriebel. Die ik ook daar in de Pacific en Azië had gevoeld. Via de Lonely Planet kwam ik uit bij Dive2gether. Een duikschool in het Zuidelijk gelegen stadje Plakias. Gerund door een Nederlandse familie. Ik zocht contact en het voelde meteen goed. Vertrouwd, rustig en stevig. Eric, één van de eigenaren, beantwoordde mijn mailtje meteen dolenthousiast. Hij begreep mijn lichte onzekerheid. Zei precíes de juiste dingen. En we maakten een afspraak voor een fundive; een rustige duik, die je vanaf het strand bij Plakias doet en waarbij er wat extra aandacht is voor de basis principes van het duiken. Om er weer even lekker in te komen.  Plakias bleek echter op 2.5 rijden van de accommodatie te liggen. Enkel. In eerste instantie had ik nog het idee om op één dag op en neer te gaan rijden. Eric stelde echter iets anders voor. Dive2gether werkt veel samen met locals in Plakias en omgeving. Zodoende wist hij een prachtige, nieuwe villa te liggen op twee straten áchter de boulevard van Plakias. Een overnachting was zo geregeld ♥. Dat gaf meer rust en bovendien een avondje iets compleet anders. Van de ruige bergen naar de zachte zeewind. En zo kwam het dat ik op vrijdagmiddag Eric ontmoette. Bij zijn duikschool aan de boulevard. Wat een enthousiasme en passie. Liefde voor wat hij doet. Zijn vak én de omgeving. We kletsten wat, vulden het verplichte papierwerk in en pasten de duikequipment. Alles helemaal klaar voor de dag er op! Daarna liep hij mee naar accommodatie Calma. En wat voor één! Vrijwel in hartje Plakias dook daar een klein complex op. Huisjes gesitueerd rondom een klein zwembad. Gerund door een lokale dame, Artemis. Barretje er bij. Heerlijk. De villa was alles wat je je bij een villa voor stelt . Luxe, mooi, comfortabel en smaakvol. De foto's spreken wel voor zich denk ik:

's Avonds was het tijd om lekker te gaan eten aan de boulevard in Plakias. Het deed me denken aan al die backpack reizen die ik heb gemaakt. De relaxte sfeer, kleine boetiekjes, gezellige barretjes. Met uitzicht op zee heb ik de lekkerste vis van de hele vakantie op Kreta gegeten. Vers en puur. Afgetopt met zelf gestookte raki uiteraard. Zoals overal op Kreta gebeurt .

De volgende ochtend was het tijd om te gaan duiken. Het wemelde van de mensen bij Dive2Gether. Ik merkte overduidelijk de professionaliteit van Eric en zijn collega's. Alles liep op rolletjes. De koffie stond klaar en de dive masters vonden 'hun mensen' voor die dag. Wij zouden gaan duiken met Laura; een Vlaams meisje dat sinds 2 maanden werkzaam is als duikinstructeur bij Dive2Gether. Ze maakt maar liefst 12 duiken per week. Vol enthousiasme en met haar hart. Mooi om te zien. In colonne reden we naar een strandje iets verderop. Daar kregen we nog wat uitleg en moesten we buddy's vormen. Onze duikuitrusting gereed maken, elkaar checken en daar gingen we.

Eerlijk? Ik vond het spannend. Echt. Heel even overwoog ik zelfs om dat water niet in te lopen. Maar ik wist: als ik eenmaal in dat water lig en afdaal in die diepte, ben ik één met de zee. En dat is het mooiste gevoel wat er is ♥.

En dus liep ik tóch het water in. En daalden we af. Het klopte. Er kwam meteen een soort rust over me heen. Het enige geluid wat je hoort, maak je zelf. De bubbeltjes die je uitblaast, de zuurstof die je inademt. Magisch vind ik het. Het zicht onder water was fantastisch. Helder en ver. Precies zoals ik gelezen had. Laura deed wat oefeningen met ons en daarna gingen we lekker rustig duiken. De oceaan verkennen. We zagen wat mooie visjes en bijzondere diertjes. Het is natuurlijk geen Pacifische Oceaan, maar de visibiliteit was dus erg goed en ik ben er van overtuigd dat een bootduik nóg gaver was geweest. Dat ik dan prachtige grotten, kleurrijke sponsen en bijzondere zeegrasvelden met dito onderwaterleven had kunnen spotten. Iets wat Erik met zijn collega's ook vol enthousiasme vertelt. Wij liepen letterlijk het water in; dat is een heel andere omgeving dan dat je van een boot afspringt. Midden op de oceaan. Maar dat maakte niet uit. Deze duik ging voor mij niet over de dieren die ik wel of niet zou spotten. Het ging om mij. Om mijn gevoel bij dat water. Om het weer vóelen van die wereld. En dat gebeurde . Volledig. Na een uur kwamen we weer boven water. Wat heb ik genoten! Ik was heel blij te merken dat ik zó opnieuw het water in zou duiken. We zijn lekker gaan lunchen. Duiken maakt hongerig. En daarna was het tijd om de 2.5 terug te rijden naar de bergen. 

Ik heb ontzettend genoten van deze eerste, échte duik sinds die wereldreis. Ik vond het van tevoren spannend, maar de ervaring zelf was helemaal wat ik er van gehoopt had. En hoe ik er eerder ook zo van genoten hebt. Met dank aan Eric en zijn duikschool. Mocht je ooit naar Kreta gaan en je houdt van duiken óf je wilt het eens gaan ontdekken, zou ik je echt aanraden dit via Dive2Gether te regelen. Ze zijn er ontzettend professioneel, gepassioneerd en ze verzorgen superveel verschillende duiktrips. Zowel vanaf het strand als ook vanaf een boot. Meer dan de moeite waard!

Houd jij van duiken en wat zijn de mooiste duikplekken waar jij tot nu toe bent geweest?