The story behind the Ben Youssef Medersa

16 december 2016

artikel sluier 2548

Medersa Ben Youssef in Marrakech, Marokko. Eén van de oudste Koranscholen van het land en diep verscholen in het labyrint van de Medina; het doolhof aan steegjes in het centrum van de oude stad. In dit instituut kregen (en krijgen!) kinderen nog steeds niet alleen les over de Koran, maar leren ze er ook lezen en schrijven. De studenten waren vroeger gehuisvest in de 130 kleine kamertjes rondom de prachtig versierde binnenplaats. Met krap 1000 leerlingen ontwikkelde het zich tot één van de belangrijkste Koranscholen in de islamitische wereld en gold het jarenlang als de grootste van Afrika.

Lopend vanaf ons hotel, met een plattegrond in de aanslag, weten we de Medersa te vinden. Voor ons een prestatie van wereldformaat Knipogen.  Net voordat we naar binnen lopen, zie ik bij de ingang een vrouw op een bankje zitten. Hoewel ik haar zie vanuit een steegje aan de zijkant, valt mij direct op dat dit een mooie foto gaat opleveren. Soms weet je dat gewoon. Waarom? In dit geval vanwege de prachtige, zachte gele kleuren van de muur en het blauw van de kleding van de vrouw. Kleuren doen het vaak gewoon goed op een foto, en als het onderwerp dan ook nog eens boeiend is Lachen. Wat ook bijdraagt aan de mystiek van de foto is natuurlijk dat de vrouw een nikab draagt. Je vraagt als Westerling dan toch een beetje af wie er onder de bedekkende kleding zit en wat ze hier doet. Komt ze boodschappen doen? Wacht ze op iemand? Hoort ze bij de Medersa?

Alleen, de enige manier om hier een mooie foto van te krijgen is door haar frontaal vanaf voren te benaderen. Terwijl we de ingang van de Medersa betreden, roep ik tegen Wendy dat ze gewoon door moet lopen om zo min mogelijk aandacht te trekken. Zo snel als ik kan maak ik mijn camera gereed en zet ik deze op de juiste instellingen. In dit geval is dat de automatische stand (P bij Nikon). Ik doe dit omdat ik geen tijd heb om met instellingen te gaan prutsen en er geen factoren zijn die een automatische belichting al te veel kunnen verstoren, denk bijvoorbeeld aan fel licht of schaduw. Dus terwijl we verder de gang in lopen draai ik me ineens om en ga direct door mijn knieën om op ooghoogte te komen. De vrouw kijkt me recht aan maar zegt niets. Ik maak snel twee foto’s en loop weer verder. Pfff, dat gaat relatief eenvoudig. Meestal zijn mensen in moslimlanden niet zo heel happig op het maken van foto’s. Thuis zie ik op de laptop dat het resultaat precies geworden is wat ik ervan gehoopt had.

Zou jij voor een zelfde aanpak gekozen hebben om deze foto te maken?

@Afrika @Marokko #reizen #reisfotografie #Marokko

0 reacties

Er zijn nog geen reacties geplaatst

Instagram

Blijf op de hoogte!

Wil je op de hoogte blijven van mijn nieuwste, leukste en mooiste blogs? Meld je dan aan voor de maandelijkse nieuwsbrief en lees leuke extra’s.