2020: een jaar met confrontaties, groei en veel Nederland

Oude confrontaties

Als je me al wat langer volgt, dan weet je dat ik de afgelopen jaren aardig wat dingen heb mee gemaakt. Deels gekozen, deels overkwam het me. Op allerlei vlakken heb ik andere keuzes gemaakt. Keuzes die me dichterbij mezelf hebben gebracht en waardoor ik nu sta waar ik sta. Ondanks dat ik de afgelopen jaren al ontzettend veel confrontaties aan was gegaan, wíst ik dat er nog een aantal moesten volgen. Met mensen die enorm dichtbij me staan. In die relaties vertoonde ik regelmatig nog gedrag wat gestoeld was op oude structuren. Patronen die er heel lang geleden onbewust in waren geslopen en waar ik een heel groot deel van mijn leven volledig automatisch op terug viel. Vanuit een soort misplaatst gevoel van veiligheid. ‘Als ik dit maar op deze manier met die persoon blijf doen, wordt er van me gehouden.’ Dat zat er ten diepste onder. Een angst voor afwijzing. De afgelopen jaren heb ik dat grotendeels aangekeken en verandert. Nieuwe structuren gecreëerd, die me dienen en waar ik me goed bij voel. Vanuit volwassenheid. Er waren echter nog wat 'dinosaurussen'. Relaties waarin ik dit nog te weinig had verandert en met regelmaat weer terug viel in dat oude, beperkende gedrag.

Dit jaar werd ik, onder andere door corona, nóg meer terug geworpen op mezelf. Wat wil je écht? Hoe wil je je leven leven? Wat is belangrijk voor je? Vragen die jij jezelf misschien ook wel hebt gesteld. Daarin ben ik zeker niet de enige.

Ik kwam voor mezelf tot de conclusie dat mijn leven nu voor 70-80% is zoals ik er van gedroomd heb. Elke dag voel ik me dankbaar voor de enorme vrijheid die ik voel en heb gecreëerd. Ik geniet van en met de lieve mensen om me heen, ben onwijs gelukkig met Maurice, mega blij met hoe Reismeisje en Yogabubbel zich ontwikkelen en geniet gewoon van alles wat op mijn pad komt. Zelfs in corona tijd, of misschien wel júist. Het deed me alleen maar meer beseffen dat ik het juiste pad voor mezelf in ben geslagen. Maximaal. Maar die 30-20%... Die voelde ik dit jaar óók. Daar kon ik niet langer omheen. Simpelweg omdat het me belemmerde. De relaties waar dit voornamelijk om ging, pasten in deze vorm niet langer bij wie ik ben. Dat heeft het in wezen nooit gedaan, maar ik maakte mezelf passend ín die vorm. En daar wilde ik nu definitief van af. Halverwege dit jaar kwam het tot een soort anticlimax. Er gebeurde iets, waardoor ik gedwongen werd op te gaan staan. Ik was klaar met die vorm. Definitief. Er braken een aantal moeilijke weken aan. Weken waarin ik ontzettend veel met Maurice praatte, mijn steun en toeverlaat. Er kwam veel verdriet en oude pijn bij kijken. Tot ik écht begon te voelen: het is goed zo Wen. In alles wat niet goed voelt, is dit nu goed. Het verleden is wat het is en kun je niet anders dan los laten. Vanaf nu ben ik helder en congruent over/in hoe ik deze relatie vorm wil geven. Omdat dat is wie ik ben en wat voor mij volwassenheid ten diepste betekent; staan voor wie je bent. Echt bent. Ik ging de gesprekken aan, waar ik altijd tegenop had gezien, en die leverden me ongelofelijk veel op. In kracht vanuit mezelf en zeker ook in die relaties. Nu, maanden verder, kan ik oprecht zeggen: wat ben ik blij dat dit zo gegaan is. Dat ik er voor heb gekozen confrontaties aan te gaan en dat er dit voor terug is gekomen; een volwassen relatie, die niets meer te maken heeft met oude structuren. Het heeft me bevrijd en maakt me dankbaar voor wat er voor in de plaats is gekomen.

Persoonlijke groei via ondernemerschap

Inherent aan dit soort confrontaties is denk ik wel dat je groeit. Als mens. Dus dat komt daar zeker ook een stukje uit. Wat me dit jaar echter vooral nóg meer heeft doen groeien, is de impact van corona op mijn bedrijven. In 2018 heb ik gekozen voor het fulltime ondernemerschap vanuit een diepe wens om vrijheid voor mezelf te creëren. Vrijheid van agenda, beslissingen en het kunnen inrichten van mijn leven zoals ik dat graag wil. Reismeisje voorzag hier op dat punt al aardig in. De ontwikkelingen die ik daar nog wilde doormaken, zaten en zitten hoofdzakelijk aan de achterzijde. Yogabubbel was een ander verhaal. Ik was gestart met Yogabubbel om andere vrouwen te inspireren en ondersteunen in het volgen van hun eigen pad. Met yoga als middel om weer meer in je lichaam en bij je intuïtie te zijn. 100% vanuit mijn eigen verhaal en ervaringen. Ik startte met yoga events en ideeën over yogareizen. Het kwam er allemaal en toen was daar corona… Een streep door verschillende events, een yogaweekend op Texel, plannen in de Algarve. Dat was even schakelen. Los van de praktische dingen waar ik tegenaan liep, kwam al snel de vraag op: ‘en nu? Als dit niet meer kan, wat kan dan wél?’. De situatie dwong me nóg meer naar de basis te gaan. Naar de reden waarom ik met Yogabubbel was gestart en breder had gekozen voor dat fulltime ondernemerschap. Ik kwam terug op die vrijheid, persoonlijke ontwikkeling en het betekenis willen geven aan wat ik doe. Delen.

Eind maart besloot ik zelf een online cursus mindfulness te ontwikkelen, inclusief yogales, geleide meditatie en ademhalingstechnieken. Passend bij waar veel mensen nu iets aan zouden kunnen hebben én ik moest me er nieuwe skills voor eigen maken, waarvan ik het gevoel had dat dat me verder zou brengen. Vraag me niet waarom . Op dat punt voelde dat zo en deed ik. Actie in de keet! Met de hulp van Maurice schreef, ontwikkelde en bouwde ik die cursus. Iets waar ik nog steeds heel trots op ben. Halverwege mei lanceerde ik en verkocht ik de cursus in de maanden er na aan 45 mensen. Het gaf me enorm veel energie en drive om verder te kijken naar wat wél kan. Weer een maand later lanceerde ik, ook vanuit die blik, mijn eerste e-book, onder de vlag van Reismeisje. Iets wat ik al langer in mijn hoofd had. Een e-book vol tips voor het maken van een wereldreis, op basis van mijn eigen ervaringen. Was dit een goed moment? Nee natuurlijk niet. Reizen staat niet echt op de radar op dit moment. Maar ik leerde er enorm veel van, vond het superleuk om te doen en verkocht mijn e-book ondanks dit vreemde jaar al aan 70 mensen. Ondertussen was ik al gestart met het schrijven van iets wat de werktitel Transformatie Programma mee kreeg. Ik had nog geen idee welke vorm het zou kan krijgen. Het had evengoed een boek kunnen worden .

Het was in elk geval een combinatie van alles wat ik de afgelopen jaren heb mee gemaakt. De lessen die me dat heeft gegeven en hoe ik vanuit die inzichten mijn mooiste leven ben gaan creëren.

De ervaring die ik ondertussen op had gedaan met een online cursus en e-book, maakten dat ik besloot er een geweldig mooi, voornamelijk online, programma van te maken. Passend bij mijn waarde vrijheid én het kunnen ondersteunen van zo veel mogelijk vrouwen bij het volgen van hun eigen pad. Omdat ik het persoonlijk contact echter zó belangrijk en fijn vind, besloot ik dit programma te mixen met offline elementen: een mooi fysiek werkboek, affirmaties voor op je telefoon én een live dag met alle deelnemers. Op 11 januari a.s. start ik met de eerste groep; 7 weken lang, 27 deelnemers en volop groeien. Ik kan niet in woorden uitdrukken hoe dankbaar ik hier voor ben en hoe blij ik ben met het resultaat ! Kortom, het ondernemer zijn heeft me dit jaar maximaal in persoonlijke groei geduwd. Terug naar de kern van je ondernemerschap, het waaróm, buiten je comfortzone gaan, nieuwe dingen leren en maar gewoon gaan doen. Als je me dit een jaar geleden gezegd had, had ik je denk ik niet geloofd. Ik krijg er nu, terwijl ik aan het schrijven ben, gewoon kriebels van in mijn buik. Zo gaaf vind ik dit allemaal!

Nederland ontdekken

Tja en dan het reizen. We hadden veel plannen; van Maleisië tot de Malediven, het Caribisch gebied en de Faeröer Eilanden. Van alles kwam niets terecht. Dat geldt voor veel mensen natuurlijk. Hoe jammer ik dat ook vind en hoezeer ik het reizen ook mis, ik ben er Nederland ook weer echt meer door gaan waarderen. Gaan zíen. We maakten dit jaar erg veel uitstapjes naar plekken die ik nauwelijks kende: mijn eigen vertrouwde Veluwe, 3x Friesland, Goeree-Overflakkee, Drenthe. Prachtig vond ik ‘t! En nee, dat is geen vergelijk met een verre bestemming. Het is anders. Maar zeker niet minder. Komend jaar hoop ik dat we weer mooie reizen kunnen gaan maken en ik neem sowieso dit andere perspectief mee. Het zien van wat soms letterlijk om de hoek ligt.

Kortom, het was me het jaartje wel ! Ondanks dat het soms confronterend en uitdagend was, had ik het absoluut niet willen missen. Geen seconde. Zonder het zuur is er nu eenmaal geen zoet. En als íets me dit jaar ook weer duidelijk is geworden, is dat alles relatief is. Alles. Dagelijks vechten mensen voor hun leven én dat van een ander. Verzorgen ze zieken en zetten 10 stappen meer dan ze misschien nog aan kunnen. Er zijn mensen die hun baan zijn verloren of van die gedachte wakker liggen. Kinderen die gedwongen thuis zitten, in een situatie die je onmogelijk ‘thuis’ kunt noemen. Ouderen die hun dagen alleen slijten. Iedereen heeft zijn/haar eigen verhaal en eigen referentiekader. En tegelijkertijd hebben we het hier zo veel beter dan in heel veel andere plekken op de wereld. Dat is iets om te beseffen. En niet te vergeten. We moeten dit samen doen en dat ‘samen’ is de toekomst.

Ik wens je een mooi uiteinde en bovenal een gezond, fijn en ‘rijk’ 2021 toe. Leef, draag zorg voor elkaar en geniet van wat er wél is. Dat is er altijd. Liefs