Wat er verandert op Reismeisje

Reismeisje 15 januari 2018

Misschien heb je het wel gemerkt de afgelopen tijd. Een lichte verandering. In hoe ik blog. Hoe ik schrijf. Misschien ook wel niet . Het is ook niet dat ik ineens compleet andere verhalen schrijf. Of over totaal andere onderwerpen. En toch is Reismeisje voor mij wel veranderd. Of begint het eigenlijk langzaam te veranderen. Toen ik zo'n 4.5 jaar geleden met Reismeisje begon, was mijn motivatie simpel. Ik wilde schrijven. Over wie ik ben, wat ik doe en hoe ik naar de wereld kijk. Simpelweg omdat ik dat altijd heb gedaan. Notitieboekje en een pen in de hand. En het leek me leuk om iets nieuws te leren. Online was nieuw voor me. Bloggen al helemaal. En dus was 1+1 2. De naam Reismeisje was zo gevonden. Paste bij me en zei veel over een van mijn grote passies; reizen. Ik kocht de url, startte met Wordpress, rommelde wat aan en de eerste versie van mijn blog was een feit. Ik schreef over van alles. Reizen was zeker een belangrijk thema, maar meer vanuit hoe ik naar een bepaalde bestemming keek. Wat me er aan raakte. Hoe ik me ergens over kon verwonderen. Ik schreef over yoga; een andere liefde van me. Hardlopen, gezond leven en boeken. Nog drie. 

En toen...Toen gebeurde er iets wonderlijks. Reismeisje groeide en groeide. Het werd een bedrijfje. Ik kreeg opdrachten, veranderde de lay out. Switchte 2 jaar later zelfs naar een compleet eigen gebouwde website. En Reismeisje bleef groeien. Het vreemde was alleen; ik groeide niet met mijn blog mee...Sterker, ik stond stil. Op een bepaalde manier ervaar ik nu zelfs dat ik achteruit ging. Artikelen werden wat generieker, bleven meer aan de oppervlakte. En eigenlijk blogde ik alleen nog maar over reizen. Zeker in de aanloop naar en tijdens onze wereldreis. Hoe begrijpelijk ook en hoezeer ik ook altijd vol voor Reismeisje ben blijven gaan, het was niet langer waar ik het ooit voor gestart ben. Die afspiegeling van mij. Mijn tante zei het laatst mooi; 'ik miste de binnenkant. Jou.'. En dat begrijp ik nu. Het klopt ook. Reismeisje werd een praktische afspiegeling van de reizen die we maakten. En dat was helemaal prima voor the time being, maar klopt nu niet langer bij waar ik sta. Dat heeft alles te maken met de weg die ik afgelopen jaar ben ingeslagen. De stormen en het verlies waar ik over schreef. Die hebben onherroepelijk ook effect op hoe ik naar Reismeisje kijk. En wat ik daarin belangrijk vind. 

De afgelopen weken ben ik langzaam begonnen met meer persoonlijk bloggen. Een bestemming als IJsland niet alleen te beschrijven vanuit het praktische, maar juist ook vanuit mijn eigen beleving. Waarom ik het zo'n magisch eiland vind. Een prachtige spreuk van de Dalai Lama  met jullie delen en uitleggen waarom daarin voor mij veel samen komt. Dat soort dingen. Ik ben van plan daarmee door te gaan. Meer van mezelf te laten zien in alles waar ik over schrijf. Wees niet bang; reizen zal zeker weten nog een heel belangrijk thema blijven. Dat blijft ook mijn passie. Het wordt alleen allemaal wat rijker. Echter. Meer Wendy op Reismeisje.

Of jullie het nu gemerkt hebben of niet, ik wil jullie heel erg bedanken voor alle reacties en lieve berichtjes. Voor jullie steun, vertrouwen, enthousiasme en opbouwende tips. Die zijn onbetaalbaar. Dank!