Uitwaaien, eten, lezen en repeat

Reismeisje 04 april 2018

Daar ben ik weer. Op een ondertussen vertrouwde plek. Eentje waar ik afgelopen jaar al twee keer eerder ben geweest. Een plek waar ik al járen benieuwd naar was, maar nooit de tijd voor vond om te ontdekken. Op nog geen 2.5 uur van mijn huis. Het is een magische plek voor mij. De seizoenen lijken hier gemáákt. Ontstaan te zijn. Op elk moment van de dag voel je de natuur. De wind die de schuimkoppen van de zee blaast. Het ruige strand op. De bloemkoolwolken afgewisseld met intens blauwe luchten. Moerasgebied in het binnenland, ommuurd door een uniek duinlandschap. Dieren die er uitrusten. Op de zandbanken voor de kust of rustig op het strand. Grondige lucht als het er regent. Knisperend fris als het er koud is. Tintelend. Het geeft me het gevoel dat ik lééf. Die plek. Het is Texel. Prachtig mooi Texel. Zodra ik de boot op ga bij Den Helder voel ik me vrij. Even ver weg van alles. Vakantie. Stilte. Nog geen half uur later rijd ik de boot af. Het vlakke landschap vol schapen in. Meer schapen dan inwoners heeft Texel. Fantastisch.

Ik weet niet wat het is met dit eiland, maar ik voel me er thuis. Het voelt vertrouwd. Dichtbij en toch ver weg. Ik kan er eindeloze strandwandelingen maken. 's Ochtends hardlopen. Rustig ontbijten en 5 boeken uitlezen. In een kneuterig huisje of in één van de te gekke strandtenten die Texel rijk is. Wijntje, open haard. Zálig. En dat is precies wat ik de komende dagen ga doen. Hier. Terug op dit eiland. Vanuit een te gekke safaritent midden in de duinen. Ben je benieuwd naar waar ik zit en hoe Texel er in april uit ziet? Volg me dan via Instagram. Daar zal ik regelmatig iets posten.

En verder? Verder tune ik even uit. Tot heel gauw en alle liefs ♥.