Tijd voor een vader-dochter reisje
Reismeisje 02 maart 2018
Mijn vader betekent veel voor me. Als ik dreig te gaan zwabberen, is hij mijn anker. Hij spiegelt me, steunt me en laat me mijn eigen fouten maken. Dat is niet altijd zo geweest. In mijn jeugd was de rolverdeling thuis traditioneel. Mijn vader werkte. Mijn moeder ook. Thuis. Zorgde dat de boel draaide. Ze zat met de thee klaar als ik als een tornado vol verhalen uit school kwam. Ze luisterde naar me toen die verhalen volwassener werden. Ík volwassener werd. Ze liet me mijn eigen ding doen. Vanuit liefde en vertrouwen. Met mijn vader lag het iets complexer. Het is een gevoelige man die tegelijk hard voor zichzelf kan zijn. En daarmee voor anderen. Ogenschijnlijk. De lat hoog legt. Het allerbeste geeft en nooit, nóóit, op zal geven. Tot alles er uit geperst is. En iets van allerlei invalshoeken bekeken is. Daarin lijk ik op mijn vader. Het heeft me veel positiefs gebracht, maar het zorgde er tijdens mijn jeugd ook voor dat ik een soort druk ervoer. Een druk om de beste, liefste, slimste, leukste te moeten zijn. Ik wilde mijn vader niet teleurstellen. Ik weet nu dat dat een kinderlijke interpretatie is geweest. Ik kon mijn vader helemaal niet teleurstellen. Hij was zo trots. Toen al. En toen overleed mijn moeder. Onverwacht snel. Ik zie mezelf nog zitten. Een kind was ik nog. Aan tafel in het huis van mijn jeugd waar ineens niets meer klopte. Mijn vader tegenover me. Worstelend met zijn intens grote verdriet en de enorme verantwoordelijkheid voor zijn dochter. Nu kwam het op hém aan. Helemaal op hem. Dat is hoe hij het gevoeld heeft. Er gebeurde iets in dat moment. Die hoge lat, dat de allerbeste moeten of willen zijn was niet meer belangrijk. Dat wij er waren was wat telde. Dat we er iets van zouden gaan maken. In de geest van mijn moeder en de stijl die ons paste. Zonder dat dat zo werd uitgesproken, is dát wat we zijn gaan doen. We werden een team. Huilden, praatten, lachten, proosten. De jaren verstreken en onze band werd alleen maar hechter. Mooier en dieper. Het afgelopen jaar heeft dat nog maar eens bewezen. Hij heeft er altijd gestaan ♥.
En nu is het tijd om dat stukje af te sluiten. Samen. Iets te gaan doen waar we vroeger samen met mijn moeder zo van genoten. In een land wat hen beider favoriet is. Oostenrijk. Wintersporten. Het is jaren geleden dat ik dat heb gedaan, dus het werd weer eens de hoogste tijd. Komende week stappen papa en ik in de auto en rijden we naar Oostenrijk. Naar Sankt Anton in Arlberg. 5 dagen sneeuw, kaiserbrötchen, Almdudler op de piste en aftoppen met een bord spaghetti. Héérlijk. Ik kijk er ontzettend naar uit. Het vertrouwde. Wij samen. Met z'n tweetjes. En mijn moeder skiet mee. Dat weet ik zeker ♥.
Lisanne
02 maart 2018 om 09:08Jum! Almdudler! :) Mooi dat jullie dit samen gaan doen, geniet ervan!
Beantwoorden
Reismeisjenl Lisanne
02 maart 2018 om 09:42Heerlijk ja en dank!
Aimy
02 maart 2018 om 09:19Wat een mooi artikel! Je raakte me met deze mooie woorden en de reden waarom jullie deze reis samen gaan maken. Geniet ervan samen!
Beantwoorden
Reismeisjenl Aimy
02 maart 2018 om 09:42Dank Aimy. Wat een lieve reactie ♥.
Jeroen
02 maart 2018 om 09:25Wow ...... wat een mooi eerbetoon aan je vader. En ook aan je moeder. Heel veel plezier daar in de sneeuw. Met z'n tweetjes, +1 ..... :-)
Beantwoorden
Reismeisjenl Jeroen
02 maart 2018 om 09:42Dank Jeroen!
Annemarijn
02 maart 2018 om 09:56Beantwoorden
Mariëlle
02 maart 2018 om 11:40Wat mooi geschreven, het raakte me echt aangezien mijn vader (ook) jong overleden is. Fijn dat jullie dit samen kunnen doen, geniet ervan!
Beantwoorden
Reismeisjenl Mariëlle
02 maart 2018 om 13:32Dank Mariëlle ♥. Kan me voorstellen dat het herkenbaar is dan...
Michel
02 maart 2018 om 14:22Prachtig geschreven verhaal hoor! Hoop dat jullie er een mooie tijd van maken daar in Oostenrijk. Of dat dat op de lange latten wordt of misschien met sneeuwschoenen. Mooie nieuwe belevenissen. Geniet.
Beantwoorden
Reismeisjenl Michel
03 maart 2018 om 09:53Dank Michel, lief!
Sander
02 maart 2018 om 21:41Heel veel plezier! Mijn broer en ik (inmiddels incl aanhang en kids) nemen ook ieder jaar één weekend een "voorschot op de erfenis", zoals wij dat gekscherend noemen... En dat we nog vele voorschotten mogen ontvangen zodat er niets meer te erven valt. Des te rijker dat we zijn! Dus jij ook, geniet ervan! Maar dat gebeurt wel lees ik zo! Mooi geschreven!
Beantwoorden
Reismeisjenl Sander
03 maart 2018 om 09:55Dank Sander. Wat mooi gezegd. Heel mooi streven ♥.
Hans van Geel
03 maart 2018 om 15:37Prachtig Wendy !!
Ben trots op je ❤️
Beantwoorden
Reismeisjenl Hans van Geel
05 maart 2018 om 15:06Och Hans, je bent een schat ♥. Dank!