Persoonlijk: over oude pijn en nieuw geluk

Reismeisje 16 oktober 2019

Reismeisje 2

Je bent nooit te oud om te leren. En er valt altijd wel íets te leren. Waarheden als een koe. Leren is iets wat ik altijd leuk heb gevonden. Vroeger op school en later tijdens mijn studie. Weer later ontdekte ik dat leren niet altijd te maken heeft met kennis vergaren buiten jezelf. Ik ontdekte dat er zo veel te leren valt over wat er zich binnen in je afspeelt. Over je patronen en bijbehorend gedrag. Waarom je de dingen doet zoals je ze doet. Hier werd ik me voor het eerst pas écht bewust van rond mijn 25ste. Klaar met mijn studie, eerste baan, voor het eerst een appartement waarin ik niets hoefde te delen en een vriendje waarmee het uit ging. Een goed recept voor zelfreflectie Knipogen. Hoewel ik ook voor mijn 25ste al heftige, emotionele dingen had mee gemaakt, was er nooit een aanleiding geweest om naar binnen te keren. Niet echt. Dat veranderde dus rond mijn 25ste. Ik las veel boeken over mindset en spiritualiteit.

Het creëren van je eigen geluk. De verantwoordelijkheid nemen voor je eigen leven. Kijken naar jouw aandeel in het geheel en tot waar jouw invloed gaat.

Dat soort dingen had ik mezelf voorheen nog nooit gerealiseerd. Nu geloof ik er ook dat er voor iedereen een eigen tijd is. Er kan nog zo veel gebeuren in je leven, maar als je simpelweg nog niet toe bent aan een bepaalde mindset of richting in je leven, zul je daar ook niet mee geconfronteerd worden. Dan sta je daar op z'n minst niet voor open. Dat was bij mij ook het geval geweest. Tot dat punt. Ik leerde veel over mezelf en over waar ik eigenlijk blij van werd. Dat correspondeerde voor een deel niet met het leven dat ik op dat moment had gecreëerd. Dat zag ik toen al wel in.

Onbewust leven

En toen brak een nieuwe periode aan. Ik kreeg een nieuwe relatie en samen reisden we de wereld over. Een gedeelde passie. Ik wisselde van baan, we kochten ons eerste huis en ik leefde een vol leven. In de letterlijke zin. Figuurlijk was er een soort breuk gekomen met waar ik persoonlijk mee begonnen was. Die zelfreflectie en dat afpellen van mezelf. Ik kan nog steeds niet precies aangeven waarom dit zo gebeurde. Mijn leven was gewoon vol. Gevuld. En dat kwam me wel goed uit. Het hield me bezig. Vandaan bij de thema's, die op dat moment te ingewikkeld voor me waren om aan te kijken. Dat is overigens hoe ik er nu naar kijk. Op dat moment zelf was het volstrekt onbewust. Ja, ik merkte zeker dat het soms schuurde. Dat mijn leven te veel een 'vertoning' aan het worden was en dat ik de essentie miste. Soms voelde het zelfs alsof ik het leven van een ander leefde. Om dat meteen weer weg te stoppen en verder te gaan. Door. Nog meer prikkels en indrukken. Om maar bij die kern vandaan te blijven.

Het zou uiteindelijk nog jaren duren voor ik wel naar mijn thema's durfde te kijken. En daar was heel wat voor nodig... Verdriet, ziekte, afscheid. Dat is niet voor niets zo. Als het goed gaat in je leven, is er geen noodzaak om eens kritisch te bekijken waarom je de dingen doet die je doet. Dat hoeft dan simpelweg niet. Het is vaak pas op momenten van rouw en pijn dat je alles in een ander perspectief begint te zien. De behoefte voelt om die lagen af te pellen. Te groeien als mens. Dat was precies wat er ook bij mij gebeurde. In het begin wist ik echt niet wat me overkwam. Het was één grote chaos van gevoelens en gedachtes. Ik wist alleen maar dat ik het gevoel had niet meer voor- of achteruit te kunnen en dat mijn leven niet langer bij me paste. Niet op de manier zoals ik het tot dat punt jaren had geleefd. Het was te weinig 'mij'.

Reismeisje7

Een nieuw leven met bewuste keuzes

En op dat punt pakte ik weer op waar ik rond mijn 25ste aan was begonnen. En meer dan dat. Ik bracht veel tijd alleen door. Met mezelf. En al die confronterende gedachtes en emoties. Leuk was dat echt niet altijd. Verre van. Inzicht gaf het me wél. In mijn eigen beperkende overtuigingen en patronen die vanuit een ver verleden waren ontstaan. Destijds broodnodig en logisch; nu totaal niet meer relevant of überhaupt waar. Het werd me duidelijk dat veel van mijn keuzes helemaal niet bij mij klopten, maar bij dat oude stuk hoorden. Ik haalde al mijn onbewuste gedrag naar een bewust niveau. Dodelijk vermoeiend vond ik 't, maar man man wat heeft me dat veel opgeleverd. Na een heel lange periode niet weten waar dit heen ging, dwarrelde het stof neer. Begon ik the bigger picture te zien. En zette ik stappen in een totaal andere richting. Míjn richting. Het leverde confrontaties op. Discussies en onbegrip soms ook. Dat duwde me alleen maar nóg meer in die groei. In kiezen voor het leven dat ík wil leiden.

En nu sta ik aan die andere kant. Ik ben door een heel proces gegaan. Alleen en met de lieve mensen om me heen. Hoe pijnlijk het ook is geweest, ik ben dankbaar voor wat het me heeft gebracht. Nog nooit heb ik zo goed in mijn vel gezeten als nu. Ben ik zó blij met hoe ik mijn leven inricht. En ben ik me elke dag opnieuw bewust van dat ik de creator ben van alles wat zich in mijn leven manifesteert. Het leven kan soms een loopje met je lijken te nemen of er gebeuren dingen waarvan je het gevoel hebt dat ze je 'overkomen'. Al lijkt dat zo, je hebt altijd de keuze in hoe je er zelf mee om gaat. Welke betekenis en grootte je het zelf geeft. Als ik íets heb geleerd is het dat. En de zorg voor mezelf. Behoeftes en grenzen aangeven. Leven op mijn eigen voorwaarden. Dat is toch het allermooiste leven wat er is?!

Dank voor het lezen van dit persoonlijke artikel. Mocht je er iets in herkennen; volg je hart en intuïtie. Leef het leven dat jij wilt en wees niet bang om (oude) pijn aan te kijken. De angst voor die pijn is vaak groter dan de pijn zelf is. Liefs

#persoonlijk #ondernemerschap #reismeisje #yogabubbel

4 reacties

  • Tamara

    16 oktober 2019 om 10:18

    Mooi geschreven en heel herkenbaar. Dank je wel voor het schrijven. Ik realiseer me hierdoor dat ik niet de enige ben die hier mee worstelt.

    Beantwoorden

    • Reismeisjenl Tamara

      16 oktober 2019 om 11:43

      Dank Tamara en fijn dat je er iets aan hebt. Ik merk dat veel mensen met vergelijkbare thema's worstelen. Er wordt niet altijd openlijk over gesproken, maar je bent zeker weten niet de enige!

  • Rachel

    16 oktober 2019 om 22:06

    <3 mooi. Wil je dit aub vaker uitschrijven? Herkenbaar

    Beantwoorden

    • Reismeisjenl Rachel

      17 oktober 2019 om 10:17

      Dank voor je lieve reactie Rachel!

  • irma

    17 oktober 2019 om 17:52

    Mooi geschreven Wendy en hoe fijn dat je de (ingeslagen} weg weer hebt vervolgd en waar je nu staat.
    Ook zullen anderen hier wat aan hebben door het zo helder op te schrijven.

    Beantwoorden

  • Kim

    17 oktober 2019 om 18:58

    Yes! Leven op je eigen voorwaarden. Precies. Heb je ook behoefte om er 'meer mee te doen'? Voor anderen bijvoorbeeld? Als inspirator/coach/mentor bijvoorbeeld?

    Beantwoorden

Instagram

Blijf op de hoogte!

Wil je op de hoogte blijven van mijn nieuwste, leukste en mooiste blogs? Meld je dan aan voor de maandelijkse nieuwsbrief en lees leuke extra’s.