Papoea Nieuw Guinea; gaan of niet?

Reismeisje 26 juli 2017

Papoea Nieuw Guinea. Het was niet bepaald een land dat op mijn bucketlist stond . Voor Gerben echter des te meer. Toen we plannen begonnen te maken voor onze wereldreis en landen noteerden die we echt graag wilden bezoeken, was Papoea Nieuw Guinea dan ook een van de landen waar we sowieso heen zouden gaan. Ik herinner me nog goed dat we op Vanuatu waren en wachtten op onze vlucht naar de Salomonseilanden. Daar zouden we een weekje blijven en vanaf daar zou ons avontuur in Papoea Nieuw Guinea beginnen. Daar tijdens dat moment zag ik het even niet meer zitten...We waren op dat moment al zo'n maand of 7 onderweg en ineens vloog het me onwijs aan om naar dat ene, tikkeltje spannende en vooral ook niet heel veilig te boek staande land te reizen. Ik raapte mezelf natuurlijk bij elkaar, maar echt uit kijken naar Papoea Nieuw Guinea heb ik nooit gedaan. De bijna 3 weken die we er uiteindelijk door brachten zijn onvergetelijk geweest. Op allerlei manieren. Zou ik je nu aanraden om een reis naar dit rauwe land te maken? Dat ga ik je vandaag vertellen!

Wat Papoea Nieuw Guinea zo bijzonder maakt. Papoea Nieuw Guinea is met niets anders te vergelijken. Het is een puur, authentiek land waar veel mensen nog leven zoals hun voorouders dat eeuwen lang hebben gedaan. Buiten de hoofdstad Port Moresby gelden andere regels. Hebben juridische wetten geen betekenis. Lokale gebruiken en tradities des te meer. Er worden maar liefst ruim 800 talen gesproken (!) en geloof me; die verschillen in heel veel gevallen dag en nacht van elkaar. Bijna al het transport in Papoea Nieuw Guinea gaat ook per vliegtuig, omdat er simpelweg nauwelijks wegen zijn. In elk geval geen wegen waar je met een gemotoriseerd iets goed over heen kunt . Dat verklaart dus ook meteen voor een groot deel waardoor die stammen en culturen zo intact zijn gebleven. Ze zijn gewoon nauwelijks in contact gekomen met 'andere mensen'. En dat geldt voor een deel van het land trouwens nog steeds. Mensen lopen in hun blootje, dragen de mooiste oorlogskleuren op hun gezicht en leven volledig een met de natuur. Dat extreem authentieke en pure vond ik het meest gave aan Papoea Nieuw Guinea. Ik denk dat er geen land is waar je dit meer ervaart als daar.

Wat Papoea Nieuw Guinea minder leuk maakt. Vooropgesteld dat mijn gevoel over Papoea Nieuw Guinea gebaseerd was op aannames, bleken die toch wel aardig te kloppen. In het verlengde van wat ik hierboven beschrijf, is het namelijk een wetteloos land. Een land waar de woede over een oude strijd ineens heftig op kan laaien in het nu. Het land zelfs helemaal plat kan leggen en er voor kan zorgen dat de autoriteiten geen enkele invloed meer hebben. Zelfs niet in Port Moresby. Toen wij er waren, was er sprake van een stammenoorlog in een gebied waar wij ook heen gingen. Na lang wikken en wegen besloten we er toch heen te gaan, maar echt comfortabel was het verre van...Je voelt de spanning en de grimmigheid. Ook al heeft het geen betrekking op toeristen. En ook de hoofdstad, Port Moresby, is niet bepaald een fijne plek om te zijn. Wij hebben nergens over straat gelopen bijvoorbeeld en hebben ons altijd per taxi verplaatst. Dat zegt veel, want we hebben best wat gezien tijdens reizen en voelen ons ook niet snel onveilig. Hier was dat heel duidelijk anders. Tijdens die hele 3 weken hebben we een soort onderstroom aan grilligheid, lichte dreiging en een gevoel van op onze qui vive moeten zijn ervaren. Papoea Nieuw Guinea is wat dat betreft niet voor watjes .

Gaan of niet? Wat zou ik nu adviseren? Een reisje naar Papoea Nieuw Guinea of niet? Ansich zou ik het niet afraden. Juist omdat het zo bijzonder en uniek is. Zeker als je van culturele rijkdom en stammen houdt, zul je je ogen uitkijken op Papoea Nieuw Guinea. Maar daar is wat mij betreft ook wel alles mee gezegd...Een reis door dit land zal namelijk sowieso rauw zijn en bij vlagen echt onveilig aanvoelen. Soms zelfs zijn. Je moet steeds goed opletten en je kunt er zeker niet overal zo maar over straat wandelen. Dat moet je willen. Als dat je afschrikt en je hebt niet veel met dat cultureel erfgoed, is Papoea Nieuw Guinea niet jouw bestemming. Ik ben blij dat ik het gezien heb, maar zou er zelf niet meer heen hoeven.

Ik ben nu heel benieuwd naar jullie mening. Wat denk je op basis van dit verhaal? Spreekt Papoea Nieuw Guinea je aan of juist helemaal niet?