Over Reismeisje en ander persoonlijks

Reismeisje 22 mei 2017

Nog niet zo lang geleden schreef ik over de plannen die we met Reismeisje hebben. De ideeën voor het verder uitbouwen van het blog, het toevoegen van een Engelstalige variant, het organiseren van een gaaf reisevent, werken met gastbloggers en zo nog wat leuke dingen. Een aantal van die ideeën zijn werkelijkheid geworden, maar eerlijk is eerlijk; sinds 2017 is begonnen is er een stuk minder uit mijn handen gekomen dan ik gedacht had. Of gewild. Toen ik zo'n 4 jaar geleden met Reismeisje begon, deed ik dat echt vanuit mijn passie voor schrijven en reizen. Gewoon naast mijn baan en vol enthousiasme. Niet wetende dat Reismeisje binnen 1.5 jaar een bedrijfje zou zijn, het een van de grootste reisblogs in Nederland zou worden en we allerlei te gekke bestemmingen zouden gaan ontdekken, mede dankzij Reismeisje. Toen we vorig jaar op wereldreis waren, hebben we dat jaar dan ook gebruikt om te kijken hoe we het blog nog verder uit zouden kunnen bouwen. We vonden het echter ook belangrijk om van de reis te genieten en zetten daardoor niet de stappen die we wellicht hadden kunnen zetten. 

Terug in Nederland. Tja. En toen waren we weer terug in Nederland. Ondertussen al weer bijna een jaar geleden. We pakten de draad van ons leven hier weer op en ik begon na een week of 7 weer bij mijn vorige werkgever. Binnen een aantal maanden kreeg ik daar een aantal te gekke kansen aangeboden, die ik met beide handen heb aangegrepen. In combinatie met Reismeisje, het trainen voor een nieuwe marathon, ons fijne maar ow zo drukke sociale leven, een opleiding waar ik mee gestart ben en een aantal eigen-huis-en-tuin-projectjes  werd het langzamerhand wat veel. Ik merkte dat ik keuzes moest gaan maken, simpelweg omdat ik er geen blijer mens van werd...De marathon en een aantal van die projectjes sneuvelden als eersten. Moeilijk voor een bezige bij als ik ben, maar ik kreeg al snel meer lucht. 

Uit balans. Begin dit jaar werd mijn oma ziek. Na een ziekbed van een aantal weken, overleed ze... Op een leeftijd waarvan iedereen zal zeggen dat het mooi geweest is, maar dat is verstand. In mijn hart voelt het niet zo. Mijn oma heeft een belangrijke rol in mijn leven gespeeld en dit raakt bovendien ook weer aan een ander, pijnlijk verlies wat ik jaren geleden heb meegemaakt. Een verlies dat onderdeel is van wie ik ben, maar nu ineens weer aangeraakt werd. Ik had het niet voorzien, maar het sloeg me volledig uit balans. Uit mijn kracht. Bam. Vanaf dat moment moest ik meer laten vallen, omdat ik eerlijk gezegd maar aan 1 ding duidelijk behoefte heb en dat is rust. In hoofdletters. Fijne dingen, slapen, liefde en rust. In dat stadium zit ik nu. En dat betekent wat voor onder andere Reismeisje. Ik vind het onwijs moeilijk om dingen niet te doen, maar ik heb besloten iets gas terug te nemen op Reismeisje. Terug te gaan in het aantal artikelen per week, mijn mail zo goed en snel mogelijk bij te werken, maar af en toe iets posten via Facebook en Instagram en daar blijft het voor nu even bij. Voor hoelang of hoe dit er precies uit gaat zien, kan ik lastig zeggen. Dat zal helemaal afhangen van hoe ik me voel en welke ruimte ik in mijn koppie heb om te bloggen. Soms zal dat prima gaan en soms zullen er maar 2-3 artikelen live komen in een week. 

Ik hoop dat jullie hier begrip voor hebben. Reismeisje bestaat niet zonder jullie en ik ben ontzettend dankbaar dat jullie (bijna) elke dag een kijkje komen nemen. Echt dank daarvoor!! Ik zal er alles aan doen regelmatig leuke, frisse artikelen te plaatsen, maar als dat niet altijd helemaal lukt, weten jullie in elk geval waarom dat is. Al vast heel erg bedankt voor jullie begrip. Alle liefs!