Op de fiets naar Sint Petersburg
Gastblog Joris & Kees | Laatst was er een winactie op Reismeisje; je kon een paar dagen Praag winnen. Dat zag ik, Joris, samen met mijn vriend Kees natuurlijk wel zitten, maar aangezien we allebei net vader zijn geworden, hebben we niet zo veel spannends meegemaakt ;-) . En dus hadden we ook geen toffe reiscomment paraat om het reisje mee te winnen…Een weekendje naar een Roompot park, dat dan weer wel. Het werd hoog tijd dat we weer eens op reis gaan. Na kort overlegd te hebben met de dames thuis, mochten we in de herfstvakantie maar liefst 2 dagen van huis. Tja en dan…..Fietsen naar Rusland.
Daar hebben we niet lang over na hoeven denken. Fietsen naar Sint Petersburg moest het worden :-) . Ok, niet heel voor de handliggend misschien, maar we hebben al vaker lange afstandfietstochten hebben gedaan. Toen we 18 waren voor het eerst. Onze vrienden gingen voor een strandvakantie naar Salou, wij besloten er op de fiets naar toe te gaan. Een jaar later zijn we naar Florence gefietst. Mooi tochten waar we veel hebben meegemaakt en veel van Europa hebben gezien. Vervolgens zijn we eigenlijk jaren niet geweest. Ik nog één keer nog samen met mijn vriendin op de fiets naar Parijs. Maar waar Parijs normaal de stad van de liefde is, was de liefde van mijn vriendin voor mij tot ver onder het vriespunt gedaald :-? . No worries, het is allemaal goed gekomen, maar we zijn nooit meer samen gaan fietsen. Maar goed, de route naar Sint Petersburg…De route start in Boulogne sur Mer en gaat dan via den Haag, Berlijn, Riga helemaal naar Sint Petersburg. Echt een enorm eind. Ze noemen dit ook wel de Euroroute 1, met een totale afstand van 3.500 kilometer. Dwars door allerlei Europese landen, steden en mooie landschappen. Te gek toch?! Wij hebben helaas in de 2 dagen die we maar hadden, slecht een klein stukje van de route kunnen doen. Van Zutphen naar Rheda (250 km) om precies te zijn ;-) . Maar het was echt weer supertof. En smaakte zeker naar meer! Hoewel Reismeisje heel wat van de wereld ziet en fanatiek sport, doet ze dit nooit tegelijk! En dus dagen we Reismeisje uit om in de meivakantie 2 dagen met ons mee te fietsen. Dan staat er namelijk een nieuwe fietsvakantie op de planning :-) . We starten dan in Reza en fietsen dwars door het Harz gebergte. Wij denken dat ze na dit weekend de trein, bus en vliegtuig zal laten staan en voortaan op de fiets op reis gaat. We’ll keep you posted! Ok…Die had ik dus niet aan zien komen ;-) . Ik beloof dat ik er in elk geval serieus over na zal gaan denken. Ben jij wel eens op fietsvakantie geweest? Of lijkt het je leuk om eens te doen?
Tessa
03 januari 2015 om 11:27Mijn ouders zijn als huwelijksreis van Yellowstone naar Cancun gefietst, in een half jaar. Dat was in de jaren tachtig, maar ze vertellen er nog regelmatig over. Ze hebben daar zoveel mooie dingen meegemaakt. Doordat ze op de fiets waren kregen ze ook juist veel hulp van anderen. Mensen hadden toch een soort medelijden met ze haha! Men begreep het niet echt, maar daarom mochten ze vaak wel op het stadhuis slapen of bij iemand thuis, of kregen ze vis van een stel vissers. Het is een hele mooie ervaring geweest voor ze!
Beantwoorden
Jasper
03 januari 2015 om 11:31Leuk, een blog over fietsvakantie! Wij hebben vorig jaar met Pasen vier dagen door Nederland gefietst en dit jaar willen we drie weken door Europa fietsen. Eens kijken of het dan nog steeds leuk is, of dat onze liefde ook tot onder het vriespunt daalt ;)
Beantwoorden
Liza
04 januari 2015 om 09:26In mijn jeugd ben ik zeven jaar, elke zomervakantie weer, op fietsvakantie geweest met mijn ouders. We reden met de auto ergens heen en reden dan een grote ronde van ongeveer drie weken, om zo weer bij de auto uit te komen. Het waren bijzondere vakanties. Als kind heb ik vele bergen moeten trotseren, eerst zonder versnellingen en op den duur een fiets met 24 versnellingen. Er was veel commentaar, mensen begrepen niet zo goed dat je dat met je kinderen deed... als vakantie... Uiteindelijk denk ik dat ik als kind de landen zoals Duitsland, Frankrijk, Zwitserland en Belgie op een hele andere manier heb gezien. De kleine dorpjes, waar je hoopt op een dorpscafe/winkel waar je net even die koude cola kan halen. Of bij de boer naar de wc. Bij een fonteintje even afkoelen, op een pleintje, waar alleen wat honden en katten lopen. En vooral het uitzicht niet te vergeten wat je constant om je heen hebt. Als kind was het niet altijd makkelijk, maar ik denk dat als je ouder wordt je dat gevoel ook kan hebben, als je al een uur aan het klimmen bent en het is warm, zwaar en je bent al zo lang onderweg. Het liefste gooide ik de fiets dan in de berm, om er dan huilend naast te gaan zitten. Dat deed ik overigens niet. Mijn moeder zei dan altijd: "blijven trappen, je zal altijd een keer weer naar beneden gaan." En dat was ook zo. Dat intense gevoel wat het meebrengt als je de top hebt gehaald, met al die bagage achterop: dat is gaaf! En dan... mag je ook nog naar beneden... Dat vond ik het allerleukste! De wind door mijn haren, mijn benen stil, alles koelt af, genietend van het uitzicht en lekker dromen.
Beantwoorden
Karbonkel
04 januari 2015 om 13:45Leuk om te lezen! Ik wilde ooit een keer door Nederland op fietsvakantie, zou het nog steeds wel een keer willen, maar komt er nooit van. Misschien ooit een keer! Maar buiten Nederland is toch niet echt voor mij weggelegd.
Beantwoorden
Anna
06 maart 2017 om 05:16Hi! Wat leuk allemaal. Waar hebben jullie precies geslapen?
Mvg!
Beantwoorden