Het verhaal van Tibet

25 juli 2013

Een paar weken geleden schreef ik over Tibet als mijn meest bijzondere reisbestemming. Los van alle andere fantastisch mooie en unieke plekken, is Tibet voor mij de bestemming die me het meeste raakt. Niet in de laatste plaats vanwege de politiek culturele situatie. In Nederland weten we hier gemiddeld genomen eigenlijk weinig over. Sporadisch verschijnt er in de media een bericht over monniken die zichzelf levend in brand steken,  maar daar houdt ’t dan ook wel mee op. Tot je Tibet bezoekt en beseft dat Tibetanen elke dag opnieuw een strijd leveren om hun cultuur en de zo typisch Tibetaans Boeddhistische waarden over te kunnen brengen op volgende generaties. Wat uiteindelijk niet meer zal lukken. Zo treurig, maar helaas waar. Inmiddels is ruim 60% van de bevolking van Lhasa Han Chinees. Niet voor niets, want de Chinese regering bevordert emigratie van 'hun volk’ naar ‘achtergestelde’ gebieden als Tibet door middel van vette subsidies en andere voordeeltjes. En daar blijft het niet bij. Tibetanen in Lhasa worden op allerlei manieren tegengewerkt. Of het nu gaat om een winkeltje openen, de oud Tibetaanse taal spreken of een foto van de Dalai Lama in bezit hebben; het is allemaal moeilijk, verboden of er staan flinke straffen op. En wat te denken van de spionnen die overal rond lopen. Als je ’t bekende Potala Paleis bezoekt zul je verschillende, hard studerende monniken zien zitten. Mooi authentiek gezicht ;-). Think twice! Deze in rode capes gehulde figuren zijn grotendeels niets meer dan ordinaire spionnen, die getraind zijn om Tibetaanse gidsen met hun toeristen in de gaten te houden. Let dus op dat je jouw Tibetaanse gids niet in verlegenheid brengt met vragen over de Tibetaanse bezetting. Ik spreek uit ervaring ;-).

Al met al is de situatie waar Tibet in verkeerd niet best. Met de Dalai Lamai in ballingschap, jaarlijks 4.000 Tibetanen die ’t dak van de wereld ontvluchten en sinds de bezetting in de jaren 50 een als maar verminderende autonomie ziet de toekomst voor Tibet er niet rooskleurig uit. Dat gezegd hebbende, is het één van de mooiste, meest bijzondere en spirituele reiservaringen die je op kunt doen. Zeker buiten Lhasa. Huur een busje met chauffeur en bezoek plekken als het Drepung klooster, het hoogste meer ter wereld Namtso, het verlaten Reting en het hoog geleden Shigatse. Neem de tijd om met de Tibetaanse bevolking te praten en laat je mee nemen in de Tibetaans Boeddhistische sfeer. Ik weet bijna zeker dat dit fantastische stukje Aarde dan ook een plekje in jouw hart verovert!