Gaat backpacken ooit vervelen?

Reismeisje 07 mei 2018

Backpacken. Jaren geleden kwam ik er mee in aanraking. Het was gewoon de meest logische manier van reizen. Toen. Goedkoop, avontuurlijk, vrij. Dat paste me wel. Dus daar stond ik bij Bever. Op zoek naar een backpack. Ik liep naar buiten met een gasbrander, muggennet en handige dingen waar ik het bestaan nooit van vermoed had . Ik vertrok op mijn eerste backpack reis. Naar India. Meteen een vuurdoop. De wereld op zijn kop en een prikkeling voor al je zintuigen. Slepen met mijn té zware rugzak door de té hete straten, op zoek naar een bus die misschien wel nooit zou vertrekken. Zat ik daar, met mijn backpack. En móói dat ik het vond! Er hing een eigen sfeertje om dat backpacken heen. Een bepaald type mens. Een gevoel van kracht. Stoer zijn. Zoiets. 

In de jaren die volgden, backpackte ik zeker 2x per jaar een aantal weken. Vanuit Azië maakte ik de oversteek naar Midden-Amerika, Afrika, het Midden-Oosten en uiteindelijk was daar die wereldreis. Een jaar lang rond zwerven. Zuid-Amerika, de South Pacific en uiteindelijk Iran. Met diezelfde rugzak. Een steeds beter uitgeruste rugzak, dat wél, maar nog steeds die rugzak. Ik heb er van genoten. Van elke reis. Van elk moment dat ik die backpack weer over mijn schouder zwiepte. Ook al was het soms afzien en vervloekte ik de zoveelste hike door de bergen met 20 kilo op mijn rug. Het was het allemaal waard. Het heeft me superveel geleerd. Over de wereld en mezelf. Over wat bij me past en wat kan veranderen. Over waar mijn grenzen lagen en hoe ik die steeds stretchte. Dat is wat backpacken voor me heeft gedaan. 

Aan backpacken kleeft een wat studentikoos imago. Jongeren die al pingelend op een gitaar in groepjes voor een hostel hangen. Biertje in de hand, jointje in hun mondhoek. Dat beeld klopt. Zeker in Azië. Zeker in de cheap ass hostels. Dat is waar je daar deels voor komt. Tegelijkertijd is backpacken zo veel meer dan dat. Zijn er zo veel andere typen accommodaties. En mensen. Die evengoed met een rugzak op en sneakers aan hun voeten reizen. Op zoek naar het avontuur en los van alles. Alleen een stukje ouder misschien. Of met iets meer wensen qua comfort. De afgelopen jaren is mijn manier van backpacken met me mee gegroeid. In die hele shabby hostels met grote slaapzalen voel ik me niet meer op mijn gemak. In klein hotelletjes met een hostel sfeertje wél. Kost een klein beetje meer, maar dat is oké. Dat is het nu waard. 

Backpacken zal ik altijd blijven doen. Ik kan me niet anders voorstellen. Ik houd van het avontuur, het niet weten, het contact met de locals, het reizen zelf ♥. Anders dan 10 jaar geleden, oké, maar ik zie mezelf niet met een grote rol koffer. Maar wie weet. Wie weet is dat de volgende stap over 10 jaar .

Hoe reis jij het liefste?