Raak je als reiziger ooit verzadigd?

Reismeisje 10 juli 2017

Het lijkt me duidelijk dat ik gek ben op reizen . Het ontdekken van nieuwe bestemmingen, kennismaken met andere culturen, je vergapen aan dramatische landschappen en ervaren dat er gewoon heel andere perspectieven op de wereld zijn. Reizen heeft me enorm verrijkt en dat doet het nog elke keer. Het doet me beseffen hoe mooi de wereld is. Hoe divers. Wat echte rijkdom betekent. Dat we het leven soms onnodig ingewikkeld maken. En niet altijd stil staan bij de mooie dingen, die er altijd zijn. 

Ik weet nog goed dat ik mijn eerste reis met Gerben maakte. Ik als reis bakvis, hij als doorgewinterde wereldreiziger. Alles tijdens die eerste reis vond ik indrukwekkend; of het nu ging om die gekke riksja tochtjes in thrilling India, de eerste aanblik op dat monsterlijke Himalaya gebergte, hikes dwars door de jungle in Nepal of de zoet, warm, weeïge geur die ik nog steeds koppel aan Bangkok. Mijn zintuigen stonden op scherp en echt alles kwam als een malle binnen. Te gek vond ik het! Voor Gerben was dit anders. Veel van de bestemmingen die we tijdens die eerste reis bezochten had hij al gezien. Of een soortgelijke ervaring mee gemaakt. Niet dat het reizen minder gaaf was voor hem, maar gewoon net even wat minder spannend. Of indrukwekkend.

In de jaren die volgende maakten we elk jaar verschillende reizen in Afrika, Midden-Amerika, het Midden-Oosten en Azië. Met natuurlijk onze wereldreis van vorig jaar als summum. Tijdens die reis kozen we bewust veelal voor afgelegen landen en bestemmingen waar je niet bepaald veel backpackers ziet, omdat we daarin steeds een stapje verder zijn gegaan. Hoe relaxt Bangkok ook blijft en hoezeer ik ook kan genieten van een safari om wild te spotten; op een gegeven moment blurt het een beetje tot 1 ervaring. De eerste 2 keren dat je een olifant ziet zijn simpelweg niet hetzelfde als de 5 keren daarna. En na 10 tropische stranden is de 11de toch anders. Minder heftig of zo. En dat geldt voor meer ervaringen ondertussen. Je moet elke keer een stapje er bij doen om datzelfde, adembenemende gevoel te krijgen. Dat is onze ervaring tenminste . Raak je dan als reiziger verzadigd? Tja. Dat denk ik eerlijk gezegd niet helemaal. Ik geloof niet dat dat echt kan. De wereld is zo groot; je kunt je leven lang blijven ontdekken en het gevoel dat te willen wordt bij mij niet minder. Misschien wordt het langzamerhand wel ietsje anders, in de zin dat ik de behoefte begin te voelen het kleine ook weer meer te waarderen. De eenzaamheid van een ruig landschap in IJsland, rollende heuvels en borden perfecte pasta in Italië, een week blijven hangen in de jungle van Costa Rica. Dat. Met meer rust en intensiteit een bestemming ervaren. Dat lijkt me heel fijn en een soort mini doel voor de komende jaren. Echt verzadigd raken van reizen en de wereld zal ik echter nooit.

Vertel, hoe ervaar jij dit? Is dit herkenbaar voor je of misschien juist helemaal niet?