Papoea Nieuw Guinea: bezienswaardigheden en veiligheid

Reismeisje 02 september 2019

Papoea Nieuw Guinea is één van de meest wilde bestemmingen waar ik geweest ben. Rauw. Vol tradities en eeuwenoude gebruiken. Gebruiken die in veel gevallen voor ons middeleeuws aan kunnen doen. Bruut. Ouderwets. Oog om oog, tand om tand. Dat principe. Het is hoe de mensen in Papoea Nieuw Guinea leven. Nog steeds. Hun wetboek staat officieel boven aan de piramide. In de praktijk is dat een heel ander verhaal. Zeker als je buiten de hoofdstad Port Moresby komt. De tentakels van de toch al instabiele regering reiken simpelweg niet zo ver. Buiten Port Moresby gelden 'eigen wetten'. Behorend tot één van de naar schatting 300 etnische stammen. En die verschillen levendig van elkaar. Op nog geen kilometer afstand wordt een compleet andere taal gesproken. Begrijpen ze elkaar niet. Letterlijk en figuurlijk. Bizar om te ervaren. Tegelijkertijd maakt het veel duidelijk over die politieke instabiliteit en het onveilige imago dat Papoea Nieuw Guinea vandaag de dag nog heeft.

Veiligheid in Papoea Nieuw Guinea

Vóór ik vertel over mijn persoonlijke ervaringen in Papoea Nieuw Guinea, is het goed wat achtergrond te hebben bij dit Aziatische land. Papoea Nieuw Guinea kent een relatief korte tijd als onafhankelijke staat. Sinds 1975. De Britse Koningin is echter nog steeds het officiële staatshoofd van Papoea Nieuw Guinea. Zij wordt vertegenwoordigd door een gouverneur generaal, die door het lokale parlement wordt gekozen. Op nationaal niveau heeft Papoea Nieuw Guinea dan ook een parlementaire democratie. Voor wat het waard is... Sinds de onafhankelijkheid in 1975 heeft er ongelofelijk veel wisseling van regeringen plaats gevonden. Leiders werden af gezet. Er vond en víndt veel corruptie plaats. Etnische en sociale lijnen lopen dwars door politieke. Dit alles maakt dat zowel de politieke als economische situatie in Papoea Nieuw Guinea niet bepaald stabiel is. Aan de oppervlakte lijkt het nog wel wat, maar dat is echt kunstmatig. Onderhuids broeit er van alles en kan de spanning er ineens uit komen. Eind juli dit jaar was dit nog het geval. 23 doden in de hooglanden van Papoea Nieuw Guinea. Het is niet bepaald dat dit officieel wordt geaccepteerd op nationaal niveau. De regering verliest het echter van de eeuwenoude 'wetten' en conflicten, die op regionaal niveau spelen.

Eerlijk is eerlijk. Papoea Nieuw Guinea stond niet per sé bovenaan mijn bucketlist. Ik wist er ook weinig van. Behalve dat onveilige imago. Dat kende ik wel. En toen passeerden we Papoea Nieuw Guinea tijdens de wereldreis. We reisden vanuit Vanuatu en de Salomonseilanden naar Azië. Dan kom je er zo goed als langs. En zo zette ik voet aan bodem in Papoea Nieuw Guinea. Ik krijg regelmatig de vraag 'Hoe voelde dat nou? Is Papoea Nieuw Guinea veilig genoeg?'. Het is een vraag die ik niet zo zwart-wit kan beantwoorden. Het is voor mij een feit dat ik me er op bepaalde momenten onveilig heb gevoeld. Ten dele had dat met de toenmalige situatie te maken. Die was vergelijkbaar met die van eind juli dit jaar. In de hooglanden, in de buurt van Tari, was een stammenoorlog gaande. Juist op het moment dat wij daar waren. Dagenlang konden we geen kant op. De straten waren angstvallig stil. Locals verstopten zich in de accommodatie waar wij verbleven. Strijders van de ene stam die opzichtig en agressief op zoek waren naar leden van de andere stam. Dat was waar we toen in zaten. Ik weet nog dat het grimmig voelde. Onveilig. Hetzelfde had ik bij de hoofdstad Port Moresby. Nu zijn hoofdsteden over het algemeen niet de allerbeste plek qua veiligheid om te verblijven, maar Port Moresby sloeg voor mij wel alles. De huizen díe er staan zijn grotendeels omheind met prikkeldraad en hekken. Verlichting op straat is er nauwelijks. En locals die met een machette over straat lopen zijn geen uitzondering. Ik voelde me er niet enorm onveilig, maar wel ontzettend op mijn qui vive. Je denkt niet: 'laten we even gezellig een blokje om lopen'...

Dat gezegd hebbende, is het niet zo dat ik Papoea Nieuw Guinea vanuit veiligheidsoverwegingen áf zou raden. Nee. Ik geloof in zelfredzaamheid, gezond verstand en intuïtie. Daar moet je op vertrouwen. Júist in dit soort landen. Niet alleen over straat gaan, zeker niet in het donker, weinig spullen van waarde bij je dragen en probeer je reis door Papoea Nieuw Guinea een beetje te plannen. Dat moet in dit land sowieso, omdat er vrijwel geen wegen zijn buiten Port Moresby. Je vliegt grotendeels binnenlands en dat betekent dat je bepaalde dingen moet boeken. Vliegtickets, accommodaties. Laat je bij een lokaal vliegveld altijd ophalen door iemand van de accommodatie waar je hebt geboekt. Als je dit soort zaken in gedachten houdt, is Papoea Nieuw Guinea voldoende veilig. Check vóór vertrek echter altijd het meest actuele reisadvies voor Papoea Nieuw Guinea. 

Bezienswaardigheden in Papoea Nieuw Guinea

Als je een reis door Papoea Nieuw Guinea maakt, zou ik je aanraden om duidelijke keuzes te maken in wat je wilt zien. Op zich is het geen enorm groot land, maar zoals ik eerder in dit artikel al even zei; de infrastructuur is er beperkt. Echt beperkt. Buiten Port Moresby zijn er weinig wegen en daarmee ook weinig opties om over land te reizen. Zelf heb ik door Papoea Nieuw Guinea alleen per vliegtuig gereisd. Dat klinkt wellicht luxe; het is echter de meest gebruikelijke manier van transport binnen Papoea Nieuw Guinea. Ook voor locals.

Binnenlandse vliegtickets voor Papoea Nieuw Guinea boek je via Air Niugini. Ik vond het een prima vliegmaatschappij.

In een kleine 3 weken tijd ben ik onder andere op de volgende plekken geweest, die ik je stuk voor stuk aan kan raden:

#1 Mount Hagen

Mount Hagen ligt in het binnenland van Papoea Nieuw Guinea. Het is de derde grootste stad van het land. Wat Mount Hagen echter zo de moeite maakt is vooral de ligging. Het ligt op bijna 1.700 meter hoogte en in de wijde omtrek zie je niets anders dan bergen en groen. Ondoordringbaar groen. Pas in de jaren 30 van de vorige eeuw is dit gebied door 'buitenlanders' ontdekt. Tot die tijd leefden ze in deze regio zoals ze dat altijd gedaan hadden. Compleet met dagelijkse kostuums. Vandaag de dag wordt de traditionele kleding alleen nog aangetrokken voor speciale gelegenheden, maar het gebied rond Mount Hagen blijft sterk traditioneel en je kunt er verschillende stammen bezoeken. Ik zou je wel echt aanraden dit samen met een lokale gids te doen. Eentje die de taal spreekt en je kan begeleiden. Zelf verbleef ik in Rondon Ridge Lodge, waar ze werken met locals die je vol passie mee nemen op uitstapjes. Een aanrader! Het Highlander hotel schijnt ook een aanrader te zijn.

Hotels in Mount Hagen: Rondon Ridge Lodge boek je hier en Highlander hier. 

#2 Madang

Madang ligt in het Noorden van Papoea Nieuw Guinea. Een totaal ander verhaal dan de binnenlanden. Het ligt namelijk aan de kust en is van oudsher de plek waar buitenlanders aan kwamen. Dat zie je nog steeds. In Papoea Nieuw Guinea zie ik je in het algemeen weinig blanke mensen, maar in Madang zie je er naar verhouding duidelijk meer. Enerzijds toeristen, anderzijds buitenlanders die hier werken en leven. Madang heeft een redelijk ontspannen sfeer. Gemoedelijk wel. De ligging aan zee maakt het voor toeristen aantrekkelijk, want je kunt hier fantastisch mooi duiken. Het onderwater leven is kleurrijk en divers. Het koraal grotendeels nog intact. Het wordt als één van de meest mooie duikplekken ter wereld gezien. Ook omdat er meer dan 30 scheepswrakken voor de kust van Madang liggen. Als je dus van duiken houdt, zou ik zeker een stop maken in Madang! 

Hotels in Madang: Madang Resort boek je hier en Kalibobo Village boek je hier. Beiden liggen in Madang zelf. 

#3 Tari in de Hooglanden

Tari is een geval apart. Het is één van de gebieden waar regelmatig van wordt afgeraden er heen te reizen. Wees dan ook alert met het plannen van een bezoek aan Tari. Check kort vóór je gaat goed wat de actuele veiligheidssituatie er is en boek je hotel van tevoren. Waarom Tari toch in het lijstje van bezienswaardigheden staat? Omdat ik het uiteindelijk de meest bijzondere plek in Papoea Nieuw Guinea vond. Los van de ligging ver in de Hooglanden van Papoea Nieuw Guinea, waar het echt prachtig is, vind je hier nog de zogeheten Huli Wigmen. De Huli stam. Een zeer traditioneel levende stam, die bekend staan vanwege de pruiken die mannen maken van hun eigen haren. Het is hun trots. Hun traditie op weg naar de mannelijkheid. Onder begeleiding van een local kun je een bezoekje brengen aan de Huli en laten ze je vol trots hun manier van leven zien. Fascinerend vond ik 't. Wat Tari verder ook de moeite maakt, zijn de birds of paradise. Paradijsvogels. Je vindt ze op meer plekken in Papoea Nieuw Guinea, maar in Tari kun je ze serieus goed spotten. Supermooie, bijzondere vogels!

In Tari raad ik je aan bij Ambua Lodge te verblijven. Gerund door locals, een prachtige uitzicht over de vallei en ze helpen je met alles. 

Al met al vond ik het een mooie, unieke ervaring om door Papoea Nieuw Guinea te reizen. Als je op zoek bent naar een ruige, pure, authentieke en flink avontuurlijke bestemming, kan ik je Papoea Nieuw Guinea zeker aanraden. Het zal een bestemming zijn die je hoe dan ook bij zal blijven.

Ik ben benieuwd of Papoea Nieuw Guinea jou aanspreekt? Waarom wel of niet?