Mijn persoonlijke reis in het reizen

Reismeisje 05 juni 2019

Vanuatu2

Reizen. Een liefde die er altijd was. Een gevoel van nieuwsgierigheid. Het willen ontdekken. Zelf ervaren. Avontuurlijke prentenboeken uit mijn jeugd. Plaatjes van die wonderlijke aarde. Een lichtgevende wereldbol op mijn bureautje. Het fascineerde me. Hoe kon de wereld zó groot zijn en dat wat ik echt kende zo klein? Ik droomde van een baan als stewardess. En schrijfster. Eentje die de wereld rond reisde. Een schrijvende stewardess, dat leek me ultiem. Ik streepte de dagen af tot aan de zomervakantie. Oostenrijk, Italië, Kroatië. Dat was mijn jeugd. Bekende landen die mijn ouders altijd op een andere manier bezochten. Die andere kant. Dat eigen en authentieke. Misschien is daar het zaadje wel gepland.

Reizen. Ik werd ouder. Castricum en Spanje met vriendinnen. Een studiejaar in Wenen. Dat jaar heeft veel met me gedaan. Persoonlijk. Ik werd er meer volwassen van. Zekerder in mijn basis. Het besef dat ik me altijd en overal kan redden. Dat ik er van geniet ondergedompeld te worden in andere culturen. Dat ik me makkelijk aan pas. En voor het eerst dat bewuste gevoel van rijkdom. Rijkdom door ervaringen. Door dat wat je ziet en beleeft. Het smaakte naar meer. Het zaadje kreeg water en voeding. Het bracht me naar mijn eerste bestemming verder weg. IJsland. In mijn eentje. Officieel Europa, maar in het gevoel een totaal andere wereld. Het greep me. Dat rauwe, landschappelijk waanzinnig mooie land. Midden op zee. Ver weg van wat ik kende. 

Iran3

Reizen. Ik werkte ondertussen. Geen studenten budget meer. Mijn eerste eigen geld. Costa Rica en Tibet passeerden de revue. Het werd uiteindelijk India. Of all country's. Het eerste, écht verre land waar ik naar toe reisde. Schokkend vond ik 't. Onvoorstelbaar mooi en intens heftig. Al die kleuren, geuren, geluiden en smaken in dat bijzondere India. Nepal, Maleisië, Tibet en Thailand volgden. Een langere reis. Het was een rush. Die hele reis. Ik leerde mezelf op een andere manier kennen. In een compleet nieuwe situatie. Midden in armoede, tropische hitte en op hoogtes die me de adem benamen. Weer thuis was de ervaring nóg intenser. De herinneringen leken nóg rijker dan het moment zelf. 

Reizen. Er volgden jaren vol reizen. Azië, Afrika, het Midden-Oosten, Midden-Amerika. Ik kon er geen genoeg van krijgen. Van al die nieuwe culturen, landschappen en indrukken. Ervaringen voor het leven werden het. Ik nam een sabbatical. Een jaar weg van het leven hier. Een reis om de wereld. Zonder klok of tijdsdruk. Zuid-Amerika, de South Pacific en terug door (centraal) Azië. Het zaadje was inmiddels een flinke boom geworden. Om de paar weken een nieuw land. Nieuwe prikkels. Het ging snel. Soms té snel. 80 landen in aantal jaren tijd. Het begon me moe te maken.

Texel strand4

Reizen. Na de wereldreis was ik leeg. Gevuld met fantastische ervaringen die ik geen plek kon geven in het leven hier. Reis moe. Zo voelde het. Het had met veel meer te maken. Een persoonlijke reis die ik te maken had. Stil staan was het enige dat ik kon doen. Móest doen. Mijn wereld moest weer verkleinen. Tot de kern komen. De boom was te veel de lucht in gegroeid. Belangrijker nog: ik was vergeten te wortelen. Een periode zonder verre reizen volgde. Ik kwam tot rust op Texel en ontdekte de Algarve, Kreta en Tenerife. Terug naar die basis. 

Reizen. Daar was het ineens weer. Die kriebel. Het gevoel de wereld te willen ontdekken. Wat was ik blij. Dat die oude liefde weer boven kwam. Dat ik het niet verloren was. Het voelt wél anders. Die kriebel. Rustiger en stabieler. Over 2 weken staat Mauritius op het programma. Een rondreis door Thailand, Cambodja en Laos volgt later dit jaar. En het voelt goed. Heel goed. Het maakt me blij. Klopt bij mijn kern. Reizen in een rustiger tempo. De wereld opnieuw ontdekken. Vanuit een stevige basis. Met mijn hoofd in de wolken en mijn voeten in de aarde. 

❤ Reizen. Mijn passie en liefde. Mijn beroep is het zelfs geworden. Stewardess werd het niet. Schrijven doe ik wel. Over die passie en liefde, die ik altijd met me mee zal dragen. Waar ik ook ga. ❤

#reizen #persoonlijk #reismeisje

1 reactie

  • Kim

    05 juni 2019 om 09:45

    "Met mijn hoofd in de wolken en mijn voeten in de aarde." Mooi gezegd, Wendy

    Beantwoorden

    • Reismeisjenl Kim

      05 juni 2019 om 09:54

      Dank Kim, lief...

Instagram

Blijf op de hoogte!

Wil je op de hoogte blijven van mijn nieuwste, leukste en mooiste blogs? Meld je dan aan voor de maandelijkse nieuwsbrief en lees leuke extra’s.