Hoe ik de zin in het reizen weer terug kreeg

Reismeisje 23 augustus 2018

Ik zit hier nu een week. Op Kreta. Het einde komt langzaam zelfs al weer in zicht. Ik zou met gemak nog kunnen blijven. Een paar dagen, een week. Iets wat ik nog niet zo lang geleden me nauwelijks voor had kunnen stellen bij een Europese bestemming. Europa vond ik veel van hetzelfde. Ik genoot er zeker van, natuurlijk. Maar het dolf altijd het onderspit bij die verre bestemmingen. Die verre wereld die op tal van fronten zó anders is dan het leven in Nederland. In Europa. Dat triggerde me steeds opnieuw om mijn rugzak te pakken. Een ticket te boeken en te gáán. Me onder te laten dompelen in dat andere. Die compleet andere wereld. En toch...Ik voelde er ook altijd wat weerstand bij. Een unheimisch gevoel. Onrustig. Daar gáán we weer. 2 dagen hier, 3 dagen hiken  daar en op doorreis nog even dat ene leuke stadje mee pakken. Ik was altijd bezig. Altijd met mijn gedachten bij de volgende bestemming. Het maakte dat ik weinig écht kon genieten van een plek. Meer dan eens stapte ik vermoeider in het vliegtuig terug naar huis dan ik heen was gegaan. Al die reizen waren het echter waard. Toen en nu.

Na die machtige wereldreis veranderde er veel. Ineens zag ik thuis door een andere bril. Alsof de lens verwisseld was.

Ik maakte wat kleine uitstapjes naar Oslo, Engeland, België en Madeira. Ik zag ineens de diversiteit van wat wij als ons groter thuis beschouwen. Europa. Ik beleefde het op de één of andere manier meer. Intenser. Parallel daaraan gebeurde er van alles in mijn leven, waardoor ik focus nodig had. Op mezelf en dat wat me goed deed. Voedde. Rust gaf. Inherent daaraan was dat er even geen ruimte was voor reizen. Verre reizen. De gedachte alleen al maakte me onrustig. Ik verzette me er in eerste instantie wat tegen. Reizen was altijd een grote passie geweest ♥. Zo niet een hele tijd mijn grootste. Ik was Reismeisje ooit vanuit vooral díe passie begonnen. Ik realiseerde me al snel dat dat verzet weinig zin had. Het was nu eenmaal even wat het was. Ik gaf er aan toe en vertrouwde op dat het wel weer terug zou komen.

Ondertussen is het 2 jaar geleden dat we terug kwamen van die wereldreis. 2 jaar, veel ontwikkeling en uitstapjes binnen Europa verder. Sinds een aantal maanden kriebelt het weer. Heb ik de eerste Lonely Planets zelfs weer gekocht . Kijk ik bijna dagelijks op de wereldbol die in mijn huis staat. Denkend aan de prachtige reizen die ik heb gemaakt en de bestemmingen die ik nog graag zou willen zien. Op een andere manier. Dat wel. Ik zal altijd een avontuurlijke reiziger blijven. Op zoek naar het échte leven. Contact met locals. Nieuwe culturen ervaren. Je één voelen met de natuur. Fantastische hikes maken en barbecues in de outback. Dat is niet veranderend. De manier waaróp echter wel.

Ik wil meer rust in toekomstige reizen. Het meer kunnen genieten van de bestemming waar je op dat moment bent. Niet continue bezig zijn met van A naar B. Soms een 'verveel dag' tussendoor is zo verkeerd nog niet. Dat gevoel.

Ik ben ontzettend blij dat ik weer zin heb om te gaan reizen. Een verre bestemming te ontdekken. Over een paar weken ga ik eerst mijn ashtanga yoga teacher coarse in het Zuiden van Spanje doen. 4 weken full pull. Daarna ga ik bezig met de voorbereiding van een verre reis. Het zal iets in Azië gaan worden. Misschien Midden-Amerika. Twee van mijn favorieten. We gaan het zien. Ik heb er in elk geval ontzettend veel zin in! En nu ga ik nog even goed genieten van de laatste dagen hier op Kreta ♥. Tot gauw!