Het wonder dat Galapagos heet

Reismeisje 23 februari 2018

De Galapagos eilanden. Tijdens de wereldreis voelde het daar als een soort vakantie. Na maanden over land door Zuid-Amerika te hebben gereisd, gave steden te hebben bezocht, langere tijd op hoogte te hebben gezeten en door de dampige jungle te hebben getrokken, stond ik met m'n tenen in het parelwitte zand. Links een blije zeeleeuw en rechts een weerbarstige leguaan. Puurder wordt het niet. Ik wist natuurlijk wel van de bijzondere ecologische status van de Galapagos. Iets met Darwin en inheemse diersoorten. Maar dat het zó'n bijzonder stukje op onze aardbol zou zijn, had ik toch niet verwacht. 

Jonge eilanden met een oude ziel. De Galapagos eilanden liggen op open zee. In de Stille Oceaan. Ter hoogte van de evenaar en op ongeveer 1.000 kilometer voor de kust van Zuid-Amerika. Dat is een eind. En dat merk je. Los van het hoofdeiland Santa Cruz, zijn de voorzieningen er minimaal. Het leven is er simpel. Klein. De eilanden zijn van de dieren. Hun terrein. Wij zijn slechts toeschouwers. Dat heeft juist door die afgelegen ligging zo kunnen groeien. Die verhouding. Eeuwenlang werden de Galapagos eilanden niet ontdekt. Of bewoond. Pas in de 16de eeuw zetten de eerste mensen voet aan wal en zelfs daarna was er langere tijd geen menselijk leven op de Galapagos. In de 19de eeuw annexeerde Ecuador de eilanden en bezocht Darwan de Galapagos voor 5 weken. Daar is zijn evolutietheorie op gebaseerd. Op de tijd die hij op de Galapagos door bracht. Op wat hij daar zag in het dierenrijk. Soorten die zich geheel eigen hadden ontwikkeld. Leguanen die onder water grazen naar zeewier, vogels die het vermogen tot vliegen zijn verloren en land schildpadden groter dan bonkige rotsen. Het zijn geen unieke dieren ansich, maar ze hebben zich wel uniek ontwikkeld. Door waar ze leven. Geïsoleerd. En het ontbreken van roofdieren. Dat helpt natuurlijk ook. Selectiedruk noemen ze dat. En dat vond meneer Darwin wel interessant. 

Gewoon heel mooi. Voor mij waren de Galapagos eilanden gewoon heel mooi ♥. Prachtig. Ruig. Eigen. Vogels met blauwe voetjes. Zeeleeuwen die op je handdoek gaan liggen. Snorkelen met pinguïns. Duiken met grote haaien. Wandelen naast enorme schildpadden. Zilverkleurige, gracieuze roggen die door het water zweven. Dát zijn voor mij de Galapagos eilanden. Een enorm groot dierenrijk waar wij als mensen op bezoek mogen zijn. Daarmee zijn de Galapagos voor mij nergens anders mee te vergelijken. Ik zou er nóg eens heen willen reizen. Het is zo groot. 9 grotere eilanden en tientallen kleintjes. En elk eiland heeft weer z'n eigen sfeer en zelfs diersoorten. Ik begrijp die meneer Darwin wel. 

Mocht je zelf eens naar de Galapagos eilanden willen reizen, weet dan dat het niet goedkoop is. De eilanden zijn één groot national park en daar moet je een toegangsprijs voor betalen. Accommodaties zijn ook niet goedkoop en tourtjes al helemaal niet. Het is echter mogelijk om de kosten te drukken door langzaam te reizen en uitstapjes te maken vanaf een eiland. In plaats van een mini cruise. In 3.5 week tijd kun je op je gemak 3 grotere eilanden bezoeken en dat is al reuze fantastisch. Meer dan een aanrader, die Galapagos! 

Vertel, spreken de Galapagos eilanden jou aan? Of misschien heb je zelf nog goede reistips?