Een oude nieuwe liefde ontdekken

Reismeisje 23 maart 2018

Ken je dat? Je doet járen iets. Omdat je het leuk vindt. Je er blij van wordt. Het je iets brengt. En dan stop je er mee. Bewust of misschien nog vaker onbewust. Het leven loopt zo. Er komen andere dingen voor in de plaats en je vergeet het een beetje. Dat waar je zo blij van werd. Soms popt het eventjes op. Dan omarm je het misschien weer even. Maar net zo hard loopt het weer bij je vandaan. Dat heb ik dus met ashtanga yoga ♥. Zo'n 10 jaar geleden kwam ik er voor het eerst mee in aanraking. Ik woonde boven een sportschool. Trainde lekker. En ineens was daar Patricia. Een vrolijke dame die yoga kwam geven. In die sportschool. Ashtanga yoga. Ik dacht er niet zo veel bij. Had er niet veel mee ook. Dat yoga gedoe. Ik had wel eens wat losse oefeningen gedaan om mijn spieren te stretchen, maar het was te rustig voor me. Té statisch. Bij toeval viel ik een les van Patricia binnen. Ashtanga dus. Ik ben er jaren niet meer weg gegaan. 

Ashtanga bleek een compleet andere vorm van yoga te zijn. Dynamisch. Snel. Zwéten. Het heeft ergens iets weg van de populaire hatha yoga. Het grote verschil is dat je bij ashtanga yoga altijd dezelfde serie oefeningen achter elkaar doet. In één lange flow. Asana's genaamd. Je doet ze op je ademhaling. Diep in je buik. Het klinkt misschien wat saai. Altijd diezelfde serie oefeningen in exact dezelfde volgorde. Mijn idee ook in het begin. Maar als je het wat langer beoefent, ontstaat er iets. Een soort verdieping in die asana's. In wat het met je lijf doet. De flow die je bijna kunt dromen en gaat voelen. De tinteling in je vingertoppen en voeten aan het einde. De totale ontspanning van je spieren. Heerlijk. Vanaf die allereerste les werd ik gek van ashtanga yoga. Ik deed het jaren. Wekelijks een les en daaromheen kortere sessies thuis. Tot ik verhuisde. Naar een andere stad. Ik ging naarstig op zoek naar een ashtanga docent. Die zijn weinig te vinden waar ik woon. Laat staan eentje waar ik een klik bij voel. Eentje met humor en nuchterheid. De docent die ik vond sloot daar niet bij aan. Een zweefteef vond ik 't. In de jaren die volgden bleef ik ashtanga beoefenen. Maar gewoon thuis. Als het zo uit kwam. Geen structuur. En dan kom je niet verder. Het afgelopen jaar heb ik het weer meer ontdekt. Terug gevonden. Me ook meer in de filosofie verdiept. En ben ik opnieuw gaan zoeken naar een fijne docent. En die heb ik nu gevonden. Ik voel weer wat ashtanga jaren geleden al met me deed. Dat ik er blij van word. Dat het mijn lijf soepeler maakt. Flexibeler. Beter gegrond zelfs. Een oude liefde die ik opnieuw heb ontdekt ♥. 

Vertel, is yoga iets wat jij lekker vindt om te doen? Welke vorm dan ook?