De eerste dagen in Peru

Reismeisje 26 december 2015

Na bijna 3 maanden door Brazilië, Uruguay, Argentinië en Chili te hebben gereisd, waren we langzamerhand wel toe aan een tikkeltje minder Westers reizen. Onbekend eten, traditionele kleding en wat meer het gevoel van off the beaten track te zijn. Toen we ongeveer 1.5 eek geleden geleden Peru binnen kwamen via de het Noorden van Chili, was het meteen duidelijk dat het over was met het Westerse . Zodra we de grens bij Tacna overstaken veranderde het straatbeeld compleet. Andere geuren, kleuren en mensen. Superleuk!

Op weg naar Arequipa. De eerste bestemming in Peru was Arequipa. Een vrij grote stad met ruim 1 miljoen inwoners in het Zuiden van Peru. Midden in de Andes, op ruim 2.300 meter hoogte gelegen. Arequipa is de uitvalsbasis voor allerlei hikes en andere outdoor avonturen in de omgeving. Ennnn, zoals ik nu weet; het is ook nog eens een heel relaxte stad met een gemoedelijke sfeer! Arequipa heeft een oud, koloniaal centrum, een prachtige kathedraal, gezellige plaza en één van de mooiste kloosters ever. Tel daar de ligging aan de voet van de machtige vulkaan Misti bij op en je hebt een prachtige uitvalsbasis in het Zuiden van Peru te pakken . We verbleven de eerste 2 nachten in een heerlijk hotelletje in het oude centrum van Arequipa; La Casa de Melgar. Het is niet de allergoedkoopste accommodatie, maar in Peru kun je dat nog eens doen . Bovendien is dit ’t heel erg de moeite waard. De casa is namelijk gevestigd in een ongelofelijk mooi bewaard gebleven koloniaal pand, inclusief stille binnentuin. Je hebt niet door dat je in het hart van een miljoenenstand zit. De kamers zijn ruim en het ontbijt is er uitgebreid, inclusief yoghurt met gepofte quinoa. Zeker een aanrader!

In Arequipa zelf is niet superveel te zien of te doen, maar een wandeling door het oude centrum en een bezoekje aan het museum met de zogeheten ‘Ice girl’ is zeker de moeite waard. In lang vervlogen tijden brachten de Inca’s offers aan de massieve Andes. Op die manier hoopten ze de goden gunstig te stemmen en rampspoed af te wenden. Wanneer er echt iets heftigs was gebeurd, zoals een aardbeving of vulkaanuitbarsting, geloofden de Inca’s dat ze een groot offer moesten brengen. In de vorm van een mens. Een klein meisje om precies te zien. Voor ons ongelofelijk barbaars en wreed, maar in die tijd moet het bijna een eer zijn geweest. Denkt men. Een meisje dat honderden jaren geleden bij een dergelijke ceremonie is geofferd, is door de extreem lage temperaturen in de Andes helemaal bewaard gebleven. Aan haar is een museum in Arequipa opgedragen, inclusief uitleg over de Inca cultuur, uitgebreide film over dit soort offer ceremonies en uiteindelijk de ice girl zelf. Het heeft wat macabers, maar geeft zeker een mooi inkijkje in een oude cultuur.

Hiken door de Colca Canyon. De echte highlight bij Arequipa is echter de Colca Canyon. Een enorme kloof, die op een aantal uren rijden van Arequipa ligt. Theoretisch kun je vanaf het dorpje Chivay, dat op maar 3 uurtjes rijden per bus ligt, de kloof al zien en er zelfs leuke hikes maken. Ik zou echter aanraden nog 3 uur verder te gaan, dieper de kloof in als het ware. Naar het plaatsje Cabanaconde. Het zal niet de meest comfortabele busrit ever worden , maar de uitzichten zijn fan-tas-tisch en Cabanaconde is een plaatje. Hier heeft de tijd stil gestaan. Op een handjevol backpackers na, is er niets wat doet vermoeden dat we in de 21^ste eeuw leven. Prachtig. Vanuit Cabanaconde zijn wij de Colca Canyon in gegaan voor een tweedaagse hike. El Classico noemen ze dat. De meesten doen deze hike in 3 dagen, omdat je behoorlijk wat meters daalt en weer stijgt. Ik vond ’t best een pittige twee dagen, maar het is evengoed goed te doen. De eerste dag zijn we in ongeveer 7 uur tijd vanuit Cabanaconde helemaal afgedaald in de kloof. 1.200 meter om precies te zijn. Vervolgens zijn we via de andere kant van de kloof weer omhoog geklauterd. Je komt dan door piepkleine dorpjes, waar je meer vee dan mensen ziet. Na een stukje vlak te hebben gelopen, daal je vervolgens weer helemaal de diepte van de kloof in en kom je uit bij het plaatsje Sangale. AKA The Oasis. En met recht, want Sangale is niets anders dan een oase. Compleet groen in een ruige, droge omgeving. Inclusief zwembadjes. Heerlijk, na 7 uur lopen!

Vanuit Sangale zijn wij de volgende dag weer naar boven geklommen, om terug te komen bij Cabanaconde. Een klim van ongeveer 3.5 uur. Het lijkt niets, maar vergis je niet. 1.200 meter puur klimmen in de felle zon en naar een hoogte van ruim 3.000 meter voel je wel. Big time. Een belangrijke tip is in elk geval: begin zo vroeg mogelijk, als de zon nog deels achter de bergen zit. Dat scheelt veel.

Al met al waren de eerste dagen in Peru helemaal te gek! Ik vond de hike in de Colca Canyon best pittig, maar de uitzichten en diepte van de kloof zijn het helemaal waard. Ben jij al eens in Peru geweest en heb je toen ook deze hike gedaan? Wat vond je er van? Of zou je ‘m graag nog eens doen?