10 frustraties op reis

Reismeisje 23 september 2014

Met een reisblog lijkt het me nogal een open deur dat ik reizen één van de leukste dingen ter wereld vind 8-) . Love it! Dat neemt echter niet weg dat ik op reis ook regelmatig een momentje van frustratie heb…Gelukkig duurt dat nooit lang en het zijn ook niet heel belangrijke dingen, maar frustraties kunnen er zijn! Ik zet mijn 10 grootste frustraties op reis voor je op een rijtje. Ik ben heel benieuwd naar de jouwe!

- Helemaal in de reismood op Schiphol staan, lachend naar de gate lopen en er in het vliegtuig achter komen dat je naast een stinkerd zit. Letterlijk. 12 uur lang. Oh my God. Geen leuk begin van een vakantie…

- Na een lange reisdag in een busje met je knieën tussen je oren er bijna zijn en dan autopech krijgen. Binnen no time staan er tientallen mensen om je heen, maar niemand die ook maar enig idee heeft hoe die auto weer aan de praat komt. Zucht.

- Te weinig water mee nemen op een trek, omdat je dan zo lekker licht bepakt bent. Niet slim als je 8 uur loopt in de brandende zon.

- Als ik voor de zoveelste keer aan de diarree raak. Forgive me, maar het is serieus een vervelende frustratie die ik helaas elke reis weer mee maak. Gelukkig is er lopiramide!

- Aansluiten bij mede reizigers die ’s avonds aan de bar zo gezellig leken, maar ’s ochtends vroeg echt het grootste ochtendhumeur ever blijken te hebben. En daar dan de komende 3 dagen aan vast zitten. Grrrr.

- Na 3 dagen wandelen je echt enorm verheugen op het eerste beste bordje spaghetti dat je in de bewoonde wereld gaat scoren en dan blijkt dat toch iets te exotisch te zijn. Word het toch weer tsampa of droog brood. Beetje jammer.

- Om 5 uur bij de geïmproviseerde bushalte staan te wachten, omdat iedereen zegt dat jouw bus dan écht vertrekt. Blijkt het toch 9 uur te zijn.

- In een leuk hostel terecht komen, helemaal op je gemakkie in een hangmat liggen en dan komt er een bus van een Shoestring like organisatie aan zetten. Weg rust.

- Indiërs die je met een kluitje het riet in sturen. Ze bedoelen het zo goed, maar het pakt eigenlijk altijd verkeerd uit. ‘Sir, so you know the way? Of course!’ En dan wijzen ze ergens heen, ondertussen druk ja/nee wiebelend met hun hoofd. Als je in India bent geweest weet je wat ik bedoel. Punt is dat ze 9 van de 10 keer de weg helemaal niet weten en je zo maar ergens heen sturen. Frustrating!

- Als de 4 weken waar je eerst zo heerlijk naar uit keek voorbij zijn gevlogen en je weer met beide benen in een koud en regenachtig Nederland staat. Dan wil je toch gelijk weer weg?!